Ο αστεροειδής έδωσε τη χαριστική βολή στους δεινοσαύρους
Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι πριν από 66 εκ. έτη έπεσε στο Μεξικό ένας μεγάλος αστεροειδής ο οποίος προκάλεσε αλυσιδωτές επιπτώσεις στον πλανήτη οι οποίες οδήγησαν τελικά στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Κάποιοι ερευνητές τα τελευταία χρόνια έχουν υποστηρίξει ότι η διαδικασία της εξαφάνισης των δεινοσαύρων είχε ξεκινήσει πολύ πριν την έλευση του μεγάλου αστεροειδή. Ομάδα επιστημόνων στη Βρετανία πραγματοποίησε μια νέα μελέτη η οποία στηρίζει την άποψη ότι οι δεινόσαυροι εξαφανίζονταν και ο αστεροειδής απλά επιτάχυνε αυτή την διαδικασία.
Τα οικογενειακά δέντρα
Ερευνητές των πανεπιστημίων Μπρίστολ και Ρέντινγκ πραγματοποίησαν μια στατιστική ανάλυση στα οικογενειακά δέντρα των δεινοσαύρων και πιο συγκεκριμένα στις τρεις μεγαλύτερες οικογένειες, τα σαυρόποδα, τα αρθρόποδα και τα ορνιθίσχια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πώς πριν από 220 εκ. έτη ξεκίνησε η άνθηση στον κόσμο των δεινοσαύρων με τον ρυθμό εμφάνισης εμφάνιση νέων ειδών να είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της εξαφάνισης κάποιων ειδών. Η άνθηση σύμφωνα με τη μελέτη διήρκεσε για περίπου 80 εκ. έτη αφού στη συνέχεια, δηλαδή πριν από 140 εκ. έτη, η κατάσταση άρχισε προοδευτικά να αντιστρέφεται. Πριν από 90 εκ. έτη ο ρυθμός εξαφάνισης ειδών δεινοσαύρων ήταν πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της εμφάνισης νέων και οι ερευνητές εκτιμούν ότι επρόκειτο πλέον για μια μη αναστρέψιμη πορεία.
Οι ερευνητές εκτιμούν πώς 24 εκ. έτη μετά, δηλαδή την εποχή που έπεσε ο αστεροειδής, οι δεινόσαυροι βρίσκονταν σε μεγάλη αστάθεια και έτσι οι επιπτώσεις της πτώσης πρακτικά τους έδωσε τη χαριστική βολή. «Πολλά είδη εξαφανίζονταν, νέα είδη δεν εμφανίζονταν και η ποικιλία μειωνόταν δραματικά. Ολα αυτά έκαναν πολύ ευάλωτους τους δεινόσαυρους απέναντι μάλιστα σε γεγονότα της έκτασης και έντασης όπως η πτώση ενός μεγάλου αστεροειδούς» αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS». Οι ερευνητές συμφωνούν πάντως με την κρατούσα θεωρία ότι η εξαφάνιση των δεινόσαυρων επέτρεψε την άνθηση άλλων ειδών όπως τα θηλαστικά.
Τα οικογενειακά δέντρα
Ερευνητές των πανεπιστημίων Μπρίστολ και Ρέντινγκ πραγματοποίησαν μια στατιστική ανάλυση στα οικογενειακά δέντρα των δεινοσαύρων και πιο συγκεκριμένα στις τρεις μεγαλύτερες οικογένειες, τα σαυρόποδα, τα αρθρόποδα και τα ορνιθίσχια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πώς πριν από 220 εκ. έτη ξεκίνησε η άνθηση στον κόσμο των δεινοσαύρων με τον ρυθμό εμφάνισης εμφάνιση νέων ειδών να είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της εξαφάνισης κάποιων ειδών. Η άνθηση σύμφωνα με τη μελέτη διήρκεσε για περίπου 80 εκ. έτη αφού στη συνέχεια, δηλαδή πριν από 140 εκ. έτη, η κατάσταση άρχισε προοδευτικά να αντιστρέφεται. Πριν από 90 εκ. έτη ο ρυθμός εξαφάνισης ειδών δεινοσαύρων ήταν πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της εμφάνισης νέων και οι ερευνητές εκτιμούν ότι επρόκειτο πλέον για μια μη αναστρέψιμη πορεία.
Οι ερευνητές εκτιμούν πώς 24 εκ. έτη μετά, δηλαδή την εποχή που έπεσε ο αστεροειδής, οι δεινόσαυροι βρίσκονταν σε μεγάλη αστάθεια και έτσι οι επιπτώσεις της πτώσης πρακτικά τους έδωσε τη χαριστική βολή. «Πολλά είδη εξαφανίζονταν, νέα είδη δεν εμφανίζονταν και η ποικιλία μειωνόταν δραματικά. Ολα αυτά έκαναν πολύ ευάλωτους τους δεινόσαυρους απέναντι μάλιστα σε γεγονότα της έκτασης και έντασης όπως η πτώση ενός μεγάλου αστεροειδούς» αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS». Οι ερευνητές συμφωνούν πάντως με την κρατούσα θεωρία ότι η εξαφάνιση των δεινόσαυρων επέτρεψε την άνθηση άλλων ειδών όπως τα θηλαστικά.
