ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Loading...

Αντιστρέφεται η πολικότητα του Ήλιου

Η πολικότητα του Ήλιου πρόκειται σύντομα να αλλάξει, καθώς η πολικότητα του βορείου ημισφαιρίου έχει ήδη αναστραφεί και σύντομα θα ακολουθήσει το νότιο ημισφαίριο. Όταν η αλλαγή αυτή ολοκληρωθεί, ο μαγνητικός βορράς να έχει πλέον γίνει νότος και, αντίστροφα, ο νότος θα γίνει βορράς, μια διαδικασία που συμβαίνει κάθε 11 χρόνια περίπου. Οι επιπτώσεις της διαδικασίας αυτής γίνονται αισθητές έως τα όρια του ηλιακού μας συστήματος. Η παρατήρηση πως το άστρο βρίσκεται σε μια τέτοια φάση, έγινε από το Ηλιακό Παρατηρητήριο Γουίλκοξ του πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ, το οποίο παρακολουθεί το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, σε καθημερινή βάση από το 1975. Όπως δήλωσε ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου ηλιακός φυσικός Τοντ Χέκσεμα, η αναστροφή διαρκεί μερικούς μήνες εωσότου ολοκληρωθεί, καθώς τα δύο ημισφαίρια αλλάζουν πολικότητα με διαφορετικό ρυθμό.

Η αναστροφή των μαγνητικών πόλων γίνεται σταδιακά και δεν είναι πλήρως κατανοητή, ακόμα από τους επιστήμονες. Αρχικά, μια μεγάλη ηλιακή κηλίδα εξαπλώνεται, αναγκάζοντας το μαγνητικό πεδίο του άστρου να «μεταναστεύσει» από τον ισημερινό του προς ένα από τους δύο πόλους του. Καθώς αυτή η μετακίνηση λαμβάνει χώρα, η ισχύς του ηλιακού μαγνητικού πεδίου μηδενίζεται και μετά επανέρχεται, αλλά με την αντίστροφη πολικότητα.

Σύμφωνα με τους αμερικανούς επιστήμονες, αυτή η μαγνητική αναστροφή έχει αντίκτυπο και στη Γη, λόγω της εντονότερης ηλιακής δραστηριότητας και της αυξημένης κοσμικής ακτινοβολίας που φθάνει στον πλανήτη μας, με συνέπεια να επηρεάζεται το γήινο μαγνητικό πεδίο. Η επίδραση αυτή, με τη σειρά της, μπορεί να επηρεάσει τα ηλεκτρονικά και δορυφορικά συστήματα όπως το GPS ή τα επίγεια δίκτυα ηλεκτρισμού, καθώς επίσης να προκαλέσει πιο εκτεταμένο και θεαματικό σέλας στους γήινους πόλους.

Η επίδραση του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου μας καλύπτει μια τεράστια περιοχή που λέγεται «ηλιόσφαιρα» και εκτείνεται πολύ πέρα από τον Πλούτωνα, έως τα σύνορα του διαστρικού χώρου, όπου σήμερα βρίσκεται το διαστημικό σκάφος «Βόγιατζερ» της NASA.


Πηγή