Η βαθύτερη τρύπα στη Γη!
Αυτό που έμεινε, είναι μια τρύπα στο έδαφος, που είναι σκεπασμένη με ένα σκουριασμένο καπάκι στο Μουρμάνσκ, στη Ρωσία. Αυτή θεωρείται η βαθύτερη τρύπα που άνοιξε ποτέ άνθρωπος στο έδαφος, καθώς φτάνει στα 12 χιλιόμετρα μέσα στο φλοιό της Γης.
Γνωστή ως Κόλα Σουπερντίπ (Κola Superdeep) φαίνεται σαν να πρέπει να έχει απομείνει από μια αποτυχημένη γεώτρηση πετρελαίου, αλλά στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της διαμάχης, για πάνω από 20 χρόνια ψυχρού πολέμου, μεταξύ των ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, για το ποιος θα μπορούσε ενδεχομένως να φτάσει στο κέντρο της Γης.
Το αστείο είναι ότι η γεώτρηση σε μεγάλο βαθμό περνούσε απαρατήρητη, επειδή ο κόσμος είχε εμμονή με τον αγώνα δρόμου του διαστήματος και την κατάκτηση της σελήνης.
Η ιστορία του «Κola Superdeep» ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, και ήταν προθέρμανση για την κούρσα του Διαστήματος.
Οι ερευνητές, τόσο στη Ρωσία όσο και τις ΗΠΑ, έκαναν ξεχωριστές γεωτρήσεις. Στις ΗΠΑ, η γεώτρηση είχε το όνομα «Σχέδιο Μοχόλ», και γινόταν στα ανοικτά της ακτής του Μεξικού, στον Ειρηνικό. Η ομάδα κατάφερε να τρυπήσει στα 183 μέτρα, κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.
Εν τω μεταξύ, στη Ρωσία, οι επιστήμονες άρχισαν γεωτρήσεις στη χερσόνησο Κόλα, μια περιοχή που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της χώρας, αφού έμαθε για την προσπάθεια της Αμερικής.
Σε αντίθεση με το πρόγραμμα των ΗΠΑ, όμως, η ΕΣΣΔ διατήρησε τις γεωτρήσεις από το 1970 μέχρι το 1994, δημιουργώντας τη βαθύτερη τρύπα που έγινε ποτέ από άνθρωπο. Αλλά υπάρχουν πολύ λίγες τεχνικές λεπτομέρειες σχετικά με το πώς η τρύπα έγινε πραγματικότητα.
Πάντως, οι ερευνητές που εργάζονταν με την ομάδα της γεώτρηση ήταν σε θέση να κάνουν μια πληθώρα επιστημονικών μελετών σχετικά με τον φλοιό της Γης. Αυτό που τους εντυπωσίασε ήταν η ανίχνευση μικροσκοπικών απολιθωμάτων πλαγκτόν σε βράχους πάνω από 2 δισεκατομμυρίων ετών, οι οποίοι βρέθηκαν 7 χιλιόμετρα κάτω από το έδαφος.
Παρά την επιτυχία αυτή, η γεώτρηση σταμάτησε το 1994 επειδή οι θερμοκρασίες εκτοξεύθηκαν στους, περίπου, 100 με 180 βαθμούς Κελσίου, προκαλώντας δυσλειτουργία στο τρυπάνι. Το έργο επίσημα έληξε το 2005, αφήνοντας μόνο ένα σκουριασμένο μεταλλικό καπάκι ως δείκτη της ύπαρξής του.
