Ανακαλύφθηκαν τυχαία το 1819 κατά τη διάρκεια της Αγγλικής κυριαρχίας στην Ινδία
Σε μια πυκνή από βλάστηση περιοχή της Ινδίας βρισκόταν καλά κρυμμένος ένας πολιτιστικός θησαυρός της χώρας, μέχρι το 1819 που ένας Βρετανός αξιωματικός τον ανακάλυψε, εντελώς τυχαία.
Τριάντα σπήλαια περίπου, λαξευμένα με σχήμα πετάλου σε βράχο, που χαρακτηρίζονται ως «τα καλύτερα σωζόμενα δείγματα της ινδικής τέχνης, κυρίως της ζωγραφικής» κι έχουν ενταχθεί στον κατάλογο της Ουνέσκο, από το 1983.
Όταν ο Βρετανός αξιωματικός John Smith ανακάλυψε τυχαία την είσοδο του ενός σπηλαίου και οδηγήθηκε σε μια σπηλιά που φιλοξενούσε πουλιά, νυχτερίδες και άλλα ζώα δεν μπορούσε να φανταστεί το μεγαλείο που κρυβόταν στην πυκνή ζούγκλα. Χάραξε το όνομά του και την ημερομηνία πάνω στο σώμα ενός Μποντισάτβα (φωτισμένο ον).
Μέσα σε λίγες δεκαετίες τα σπήλαια Ajanta έγιναν γνωστά για την εξωτική τοποθεσία, την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική, μα πάνω απ’ όλα για τα εξαιρετικά και μοναδικά έργα ζωγραφικής. Τα βουδιστικά μνημεία, που χρονολογούνται από τον 2ο αιώνα π.Χ. έως τον 6ο αιώνα μ.Χ., περιέχουν έργα ζωγραφικής και γλυπτά, που απεικονίζουν τη ζωή του Βούδα και αποτελούν αριστουργήματα της βουδιστικής θρησκευτικής τέχνης.
Πέντε από τις σπηλιές ήταν ναοί και 24 από αυτές ήταν μοναστήρια, τα οποία κατοικούνταν από 200 μοναχούς και τεχνίτες. Οι σπηλιές που βρίσκονται στο Ινδικό κρατίδιο Μαχαράστρα αποτελούν δημοφιλή τουριστικό προορισμό και δέχονται πολλούς επισκέπτες, αυξάνοντας την απειλή για τα έργα τέχνης.
Οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν πλήρως το μεγαλείο τους:
Πηγή
