Πέντε πράγματα που δεν θα ίσχυαν αν υπήρχε πραγματικά ένα Jurassic Park
Ο Τζον «Τζακ» Χόρνερ δεν είναι μόνο ένας από τους γνωστότερους παλαιοντολόγους των ΗΠΑ, αλλά και σύμβουλος του σκηνοθέτη Στίβεν Σπίλμπεργκ στην πρώτη ταινία Jurassic Park του 1993.
Ο Χόρνερ λοιπόν, επ’ ευκαιρίας της νέας ταινίας, καταρρίπτει πέντε δημοφιλείς μύθους σχετικά με τους δεινόσαυρους που το Jurassic Park φροντίζει να ανακυκλώνει:
Μύθος Νο1: Οι δεινόσαυροι είναι επιθετικοί και «στην πέφτουν» με το παραμικρό.
Η αλήθεια: «Όλοι οι δεινόσαυροι, ακόμη και ο Βελοσιράπτορας, που θεωρείται ως ένα από τα πλέον επιθετικά είδη, δεν θα επιτίθονταν ποτέ σε έναν άνθρωπο, ούτε θα τρυπούσαν την οροφή ενός τζιπ για να φάνε το ανθρώπινο περιεχόμενο του οχήματος. Η αλήθεια είναι πως μόνο ο άνθρωπος είναι αυτός που κυνηγάει και σκοτώνει για χόμπι», λέει ο Χόρνερ.
Μύθος Νο2: Οι δεινόσαυροι βγάζουν άγριες κραυγές πολλών ντεσιμπέλ.
Η αλήθεια: «η ταινία τους βάζει να βγάζουν κραυγές, αλλά στην πραγματικότητα οι δεινόσαυροι δεν έβγαζαν τέτοιους ήχους, τόσο μεγάλης έντασης. Ήταν πολύ πιο ήσυχοι», προσθέτει ο Χόρνερ.
Μύθος Νο3: Όλοι οι δεινόσαυροι είναι αποκλειστικά καφέ ή πράσινοι.
Η αλήθεια: «αυτή είναι μια διαφωνία που είχα με τον Σπίλμπεργκ: εγώ του έλεγα πως στην πραγματικότητα οι δεινόσαυροι ήταν πολύχρωμοι, όπως τα περισσότερα είδη πουλιών. Υπάρχει μάλιστα ένα είδος δεινόσαυρου που ήταν ροζ! Αλλά ο Σπίλμπεργκ είχε δίκιο σε ένα πράγμα: οι πολύχρωμοι δεινόσαυροι δεν φαίνονται καθόλου μα καθόλου απειλητικοί στην μεγάλη οθόνη», επισημαίνει ο 70χρονος παλαιοντολόγος.
Μύθος Νο4: Η επιδερμίδα των δεινοσαύρων είναι λεία και στιλπνή.
Η αλήθεια: «ήθελα οι δεινόσαυροι στο Jurassic Park να απεικονίζονται όπως ήταν, δηλαδή με φτερά. Οι δεινόσαυροι ήταν πολύ φτερωτοί, ακόμη και ο Βελοσιράπτορας», λέει ο Χόρνερ.
Μύθος Νο5: Οι δεινόσαυροι είναι πάντα στη «τσίτα» και κινούνται συνεχώς.
Η αλήθεια: «στην ταινία βλέπουμε τους δεινόσαυρους να έχουν ένα σχεδόν αφύσικο επίπεδο δραστηριότητας, να κινούνται διαρκώς. Όμως στην πραγματικότητα, αν πήγαινες σε ένα πάρκο δεινοσαύρων, θα τους έβλεπες να κοιμούνται για πολλές ώρες», καταλήγει ο Χόρνερ.
