Το πόσιμο νερό μολύνεται από τα φάρμακα που αποβάλλει ο ανθρώπινος οργανισμός;
Τα χημικά που ανιχνεύτηκαν είναι το διαβητικό φάρμακο μετφορμίνη, το φάρμακο για τη δυσπεψία ρανιτιδίνη και η διουρητική ουσία υδροχλωροθειαζίδη. Παρά το γεγονός ότι τα επίπεδά τους είναι σε κλίμακα νανογραμμαρίων ανά λίτρο, δεν έχουν ανιχνευτεί ποτέ στο παρελθόν στο νερό της Βορείου Αμερικής. Το Φεβρουάριο οι εκπρόσωποι της περιβαλλοντικής οργάνωσης Environment Canada ανέφεραν σε σχετική κυβερνητική επιτροπή την παρουσία 165 διαφορετικών φαρμακευτικών ουσιών σε δείγματα πόσιμου νερού.
Εξάλλου, το περασμένο έτος μία ερευνητική ομάδα ανίχνευσε ανησυχητικά ίχνη ακεταμινοφένης, κωδεΐνης, αντιβιοτικών, ορμόνων, στεροειδών, και αντι-επιληπτικών ενώσεων στις Μεγάλες Λίμνες στα σύνορα Καναδά-ΗΠΑ, ενώ άλλη ομάδα ανακάλυψε ίχνη αντικαταθλιπτικών και φαρμάκων για επιληπτικές κρίσεις σε 24 ποτάμια της Μινεσότα.
Τα ανησυχητικά ευρήματα οφείλονται αφ’ ενός στη βελτίωση της σχετικής τεχνολογίας ανίχνευσης ουσιών, αφ’ ετέρου στη δραματική αύξηση της κατανάλωσης φαρμάκων.
«Με την αύξηση του πληθυσμού των ηλικιωμένων, η κατανάλωση φαρμάκων αυξάνεται έως και 10 με 15 τοις εκατό», δήλωσε ο τοξικολόγος Κρις Μέτκαλφ του Πανεπιστημίου Τρεντ στο Οντάριο. «Επομένως μπορούμε να πούμε πως το πρόβλημα αυτό αναμένεται να επιδεινωθεί και περισσότερες ουσίες θα απελευθερωθούν στο περιβάλλον», πρόσθεσε.
Οι άμεσες περιβαλλοντικές ανησυχίες αφορούν τα ψάρια που ζουν στις συγκεκριμένες λίμνες και ποτάμια. Στο παρελθόν έχουν αναφερθεί περιστατικά δημιουργίας ερμαφρόδιτων ψαριών λόγω της παρουσίας ορμονών στο νερό, τόσο στη Βόρεια Αμερική, όσο και στην Ευρώπη, για παράδειγμα στο Μπιλμπάο στη Χώρα των Βάσκων.
Οι επιστήμονες ακόμα δε γνωρίζουν ακόμα τους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, οι οποίοι πιθανόν περιλαμβάνουν ενδοκρινολογικές, ογκολογικές και ανοσοποιητικές συνέπειες που όμως είναι δύσκολο να προσδιοριστούν ότι προέρχονται από την κατανάλωση του μολυσμένου νερού.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας υφίσταται ένα κενό γνώσης όσον αφορά την αξιολόγηση των ρίσκων από την μακρόχρονη έκθεση σε χαμηλές συγκεντρώσεις φαρμάκων αλλά και τις συνδυαστικές συνέπειες της κατανάλωσης φαρμακευτικών μειγμάτων.
