Η συλλογή του τσαγιού από τα υψίπεδα της Κεράλα στην Ινδία είναι μια περίπλοκη διαδικασία που μοιάζει με τελετουργικό. Και το σίγουρο είναι ότι δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η συλλογή, γίνεται με τα χέρια καθώς αν χρησιμοποιηθούν μηχανές μαζεύονται και άχρηστα τμήματα του φυτού ενώ ταυτόχρονα καταστρέφονται τα φύλλα του τσαγιού, με αποτέλεσμα η ποικιλλία που μαζεύεται έτσι να είναι κακής ποιότητας και συνεπώς φθηνή. Οι γυναίκες που συλλέγουν το τσάι κόβουν μόνο τα δύο υψηλότερα φύλλα του φυτού και τα άνθη του. Το χέρι, λέγεται στην Ινδία, που θα τα μαζέψει δεν πρέπει να είναι απλά γυναικεία. Πρέπει να είναι χέρι παρθένας η οποία ενώ το συλλέγει ψιθυρίζει λόγια μάντρα. Ενας άλλος πρακτικός λόγος που βάζουν γυναίκες να κάνουν αυτή τη σκληρή δουλειά, πέρα από το μύθο, είναι γιατί απλά οι άνδρες δεν έχουν την υπομονή και την αντοχή να ανταπεξέλθουν σε αυτή τη δύσκολη δουλειά ολόκληρη την ημέρα.
Η δουλειά είναι σκληρή και πολύπλοκη. Οι γυναίκες περνούν όλη την ημέρα κάτω από το καυτό ήλιο συλλέγοντας το τσάι με ιδιαίτερη προσοχή, ενώ πέρα από τη ζέστη και την κούραση έχουν να αντιμετωπίσουν και τις βδέλλες... Για το λόγο αυτό όλες τους είναι εξοπλισμένες με ένα ραβδί για να μπορούν να τους απομακρύνουν.
Κάθε Ινδή που εργάζεται στο τσάι συλλέγει καθημερινά 40 κιλά από το φυτό αυτό και όλα αυτά για 100 με 120 δολάρια το μήνα...
