Θα οξυνθεί το πρόβλημα των απορριμάτων σε τροχιά;
Στις ΗΠΑ σχεδιάζουν να καταργήσουν ένα από τα συστήματα ελέγχου του περίγειου διαστημικού χώρου, που, μεταξύ άλλων, παρακολουθεί τα διαστημικά απορρίμματα. Το σύστημα διαστημικής εποπτείας των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ(Air Force Space Surveillance System), απλούστερα ονομάζεται Space Fence ή «Διαστημικός Φράκτης». Πρόκειται για τρία γιγαντιαία ραντάρ, στις νότιες ΗΠΑ, που παρακολουθούν αντικείμενα στον περίγειο χώρο, από την αρχή της δεκαετίας του '60. Και νά που η διοίκηση των Διαστημικών Δυνάμεων – μίας από τις μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας – δεν ανανεώνει τη σύμβαση με την εταιρεία, η οποία για 4 χρόνια εξασφάλιζε τη λειτουργία του Space Fence. Την 1η Οκτωβρίου, τα ραντάρ πρέπει να παύσουν να λειτουργούν. Παρά το ότι, προς στιγμήν, δεν γίνεται λόγος για αποσυναρμολόγηση του « φράκτη», η μοίρα του είναι απροσδιόριστη.
Αυτά τα ραντάρ διακρίνουν οποιοδήποτε αντικείμενο πάνω από 10 εκατοστά, που βρίσκεται σε τροχιά και αποτελεί κίνδυνο για τους δορυφόρους και, πολύ περισσότερο για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Λαμβάνοντας προειδοποίηση από τη Γη, ο Σταθμός ελίσσεται για να αποφύγει τη σύγκρουση. Ωστόσο, μετά την παύση λειτουργίας του Space Fence, η διακινδύνευση του πληρώματος δεν θα αυξηθεί, αφού τη σχολαστική παρακολούθηση των απορριμμάτων θα αναλάβουν άλλα συστήμτα - όπως είναι πεπεισμένος ο Γιούρι Κάρας, μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής:
Η Ρωσία διαθέτει το σύστημα «Παράθυρο», εγκατεστημένο στην Κεντρική Ασία. Για το λόγο αυτό δεν προκύπτει από την κατάργηση του «Φράκτη» κανένας δυνητικός κίνδυνος για το πλήρωμα του ΔΔΣ.
Ο δεύτερος από τους συνομιλητές της «Φωνής της Ρωσίας» εστίασε την προσοχή του στην ιδιαιτερότητα του «Φράκτη». Ο λόγος στον συντάκτη του περιοδικού «Τα Νέα της Κοσμοναυτικής», 'Ιγκορ Αφανάσιεφ:
Το βασικό πλεονέκτημα του αμερικανικού συστήματος Space Fence βρίσκεται στο ότι έχει τη δυνατότητα να εποπτεύει αντικείμενα σε ύψος μέχρι 24000 χλμ. Ο ΔΔΣ πετά αρκετά χαμηλότερα. Τα υπόλοιπα όργανα και συστήματα παρακολουθούν τον περίγειο χώρο, μέχρι το ύψος των 1000 χλμ. Νομίζω ότι δεν αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος.
Δεν το βλέπουν όμως έτσι όλοι οι ειδικοί. Ο αμερικανός παρατηρητής δορυφόρων και ιδιοκτήτης του ιστοτόπου http://www.satwatch.org/, Μάικ Κολέτα, σημειώνει ακόμα μια ιδιαιτερότητα του Space Fence. Το δίκτυο αυτό δεν χρειάζεται να το κατευθύνει κανείς, πάνω του πέφτουν τα πάντα – τα ραντάρ λειτουργούν επί 24ώρου βάσης. Εν πολλοίς, χάρη σε αυτό έγινε εφικτό να εντοπιστούν τα συντρίμμια μετά από τη δοκιμή του αντιδορυφορικού όπλου από την Κίνα, το 2007 και η σύγκρουση της αμερικανικής με τη ρωσική συσκευή, το 2009. Οπότε η πρόγνωση των κυμάτων σκουπιδιών που κινούνται στις πιο «πυκνοκατοικημένες» τροχιές, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στην οποία βρίσκεται ο ΔΔΣ, γίνεται τώρα πιο πολύπλοκη.
Στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι η κατάργηση του πεπαλαιωμένου εξοπλισμού συνδέεται με την εξοικονόμηση μέσων. Δεν είναι και τόσο πιστευτό: για το «Φράκτη» ξοδευόταν ετησίως το σεμνό ποσό των 14 εκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτά τα ραντάρ διακρίνουν οποιοδήποτε αντικείμενο πάνω από 10 εκατοστά, που βρίσκεται σε τροχιά και αποτελεί κίνδυνο για τους δορυφόρους και, πολύ περισσότερο για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Λαμβάνοντας προειδοποίηση από τη Γη, ο Σταθμός ελίσσεται για να αποφύγει τη σύγκρουση. Ωστόσο, μετά την παύση λειτουργίας του Space Fence, η διακινδύνευση του πληρώματος δεν θα αυξηθεί, αφού τη σχολαστική παρακολούθηση των απορριμμάτων θα αναλάβουν άλλα συστήμτα - όπως είναι πεπεισμένος ο Γιούρι Κάρας, μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής:
Η Ρωσία διαθέτει το σύστημα «Παράθυρο», εγκατεστημένο στην Κεντρική Ασία. Για το λόγο αυτό δεν προκύπτει από την κατάργηση του «Φράκτη» κανένας δυνητικός κίνδυνος για το πλήρωμα του ΔΔΣ.
Ο δεύτερος από τους συνομιλητές της «Φωνής της Ρωσίας» εστίασε την προσοχή του στην ιδιαιτερότητα του «Φράκτη». Ο λόγος στον συντάκτη του περιοδικού «Τα Νέα της Κοσμοναυτικής», 'Ιγκορ Αφανάσιεφ:
Το βασικό πλεονέκτημα του αμερικανικού συστήματος Space Fence βρίσκεται στο ότι έχει τη δυνατότητα να εποπτεύει αντικείμενα σε ύψος μέχρι 24000 χλμ. Ο ΔΔΣ πετά αρκετά χαμηλότερα. Τα υπόλοιπα όργανα και συστήματα παρακολουθούν τον περίγειο χώρο, μέχρι το ύψος των 1000 χλμ. Νομίζω ότι δεν αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος.
Δεν το βλέπουν όμως έτσι όλοι οι ειδικοί. Ο αμερικανός παρατηρητής δορυφόρων και ιδιοκτήτης του ιστοτόπου http://www.satwatch.org/, Μάικ Κολέτα, σημειώνει ακόμα μια ιδιαιτερότητα του Space Fence. Το δίκτυο αυτό δεν χρειάζεται να το κατευθύνει κανείς, πάνω του πέφτουν τα πάντα – τα ραντάρ λειτουργούν επί 24ώρου βάσης. Εν πολλοίς, χάρη σε αυτό έγινε εφικτό να εντοπιστούν τα συντρίμμια μετά από τη δοκιμή του αντιδορυφορικού όπλου από την Κίνα, το 2007 και η σύγκρουση της αμερικανικής με τη ρωσική συσκευή, το 2009. Οπότε η πρόγνωση των κυμάτων σκουπιδιών που κινούνται στις πιο «πυκνοκατοικημένες» τροχιές, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στην οποία βρίσκεται ο ΔΔΣ, γίνεται τώρα πιο πολύπλοκη.
Στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι η κατάργηση του πεπαλαιωμένου εξοπλισμού συνδέεται με την εξοικονόμηση μέσων. Δεν είναι και τόσο πιστευτό: για το «Φράκτη» ξοδευόταν ετησίως το σεμνό ποσό των 14 εκατομμυρίων δολαρίων.