Η γλώσσα που εφηύρε ο Νεύτων
Ο Ισαάκ Νεύτων θεωρείται πατέρας της Κλασικής Φυσικής, καθώς διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις νόμους της κίνησης και το "νόμο της βαρύτητας". Όλες οι γενιές μετά απ' αυτόν επωφελήθηκαν από τις καινοτομίες του, αλλά καμία δεν θα μιλούσε την παγκόσμια γλώσσα του. Όταν ο Νεύτων ήταν ακόμη φοιτητής στο Κέμπριτζ, έκανε σχέδια για μια γλώσσα που θα βασιζόταν στην φύση των πραγμάτων, παρά στη συνήθεια. Η ιδέα ήταν, "τα ονόματα των ίδιων πραγμάτων να ξεκινούν με το ίδιο γράμμα: τα Όργανα με το 's', τα Τέρατα με 't', τα ψυχικά πάθη με 'b' κ.ο.κ.". Με αυτόν τον τρόπο, οι λέξεις δεν θα ήταν απλά αυθαίρετες ετικέτες. Θα μπορούσε κανείς να ξέρει ακούγοντας την λέξη σε ποια κατηγορία ανήκει το αντικείμενο. Επιπλέον, τα προθέματα και οι καταλήξεις θα έδειχναν αν το αντικείμενο ήταν ουσία ή ενέργεια, ο ενεργών ή αυτός που δέχεται την ενέργεια κ.ο.κ. Ακούγοντας και μόνο τη λέξη κάποιος, θα ήξερε τη σήμαινε.
Η ιδέα μιας παγκόσμιας γλώσσας, όπου οι λέξεις θα εξέφραζαν τη σημασία τους μέσα από έναν ομαλό τύπο υπήρχε στον 17ο αιώνα και ο Νεύτων ήξερε για τις προσπάθειες που είχαν κάνει άλλοι ώστε να την ολοκληρώσουν. Είχαν εκδοθεί διάφορα σχέδια για την παγκόσμια γλώσσα βασισμένα σε σύμβολα, αριθμούς ή γράμματα. Το σχέδιο του Νεύτωνα στηριζόταν σε γράμματα και και με τη μεταβολή των γραμμάτων σε μια λέξη, θα μπορούσε κανείς να αλλάξει τη σημασία της με ένα προβλέψιμο τρόπο.
Ο Νεύτων προσπάθησε πολύ για να φτιάξει την γλώσσα και κατάλαβε πως θα έπρεπε να αφιερώσει όλη την ζωή του για να ολοκληρώσει την γλώσσα. Αντ' αυτού, ασχολήθηκε με άλλα πράγματα. Ένας άλλος επιστήμονας, ο John Wilkins, ιδρυτικό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (στην οποία ο Νεύτων αργότερα θα γινόταν πρόεδρος), αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό το έργο, και δημοσίευσε τη δική του εκδοχή, σε ένα βιβλίο 600 σελίδων, αρκετά χρόνια αργότερα. Αλλά η γλώσσα του ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθεί και γρήγορα έπεσε στην αφάνεια. Τελικά, ο Νεύτων επέλεξε σοφά που θα έστρεφε το ταλέντο του.
Η ιδέα μιας παγκόσμιας γλώσσας, όπου οι λέξεις θα εξέφραζαν τη σημασία τους μέσα από έναν ομαλό τύπο υπήρχε στον 17ο αιώνα και ο Νεύτων ήξερε για τις προσπάθειες που είχαν κάνει άλλοι ώστε να την ολοκληρώσουν. Είχαν εκδοθεί διάφορα σχέδια για την παγκόσμια γλώσσα βασισμένα σε σύμβολα, αριθμούς ή γράμματα. Το σχέδιο του Νεύτωνα στηριζόταν σε γράμματα και και με τη μεταβολή των γραμμάτων σε μια λέξη, θα μπορούσε κανείς να αλλάξει τη σημασία της με ένα προβλέψιμο τρόπο.
Ο Νεύτων προσπάθησε πολύ για να φτιάξει την γλώσσα και κατάλαβε πως θα έπρεπε να αφιερώσει όλη την ζωή του για να ολοκληρώσει την γλώσσα. Αντ' αυτού, ασχολήθηκε με άλλα πράγματα. Ένας άλλος επιστήμονας, ο John Wilkins, ιδρυτικό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (στην οποία ο Νεύτων αργότερα θα γινόταν πρόεδρος), αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό το έργο, και δημοσίευσε τη δική του εκδοχή, σε ένα βιβλίο 600 σελίδων, αρκετά χρόνια αργότερα. Αλλά η γλώσσα του ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθεί και γρήγορα έπεσε στην αφάνεια. Τελικά, ο Νεύτων επέλεξε σοφά που θα έστρεφε το ταλέντο του.