«Δέρμα» για αεροσκάφη
Ένα σύστημα το οποίο επιτρέπει στο εξωτερικό του αεροσκάφους να «αισθάνεται» πιθανές ζημιές και προβλήματα, σαν το ανθρώπινο δέρμα, αναπτύσσει η ΒΑΕ Systems.
Ειδικότερα, μηχανικοί του Advanced Technology Centre δουλεύουν πάνω σε ένα «έξυπνο δέρμα» το οποίο θα φέρει δεκάδες χιλιάδες αισθητήρες που θα κάνουν μετρήσεις σχετικά με τη θερμοκρασία, την ταχύτητα του ανέμου, τις ασκούμενες πιέσεις και την κίνηση εν γένει.
Το «δέρμα» αυτό θα επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης της «υγείας» των αεροσκαφών και τον εντοπισμό πιθανών προβλημάτων πριν αυτά εκδηλωθούν σε μεγάλο βαθμό. Κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ανάγκης τακτικών ελέγχων στο έδαφος και την έγκαιρη αντικατάσταση προβληματικών τμημάτων.
Οι μικροσκοπικοί αυτοί αισθητήρες θα μπορούσαν να έχουν μεγέθη που παραπέμπουν σε κόκκους ρυζιού ή ακόμα και σκόνης. Συλλογικά, θα διέθεταν τη δική τους πηγή ενέργειας, και σε συνδυασμό με το κατάλληλο λογισμικό θα είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με τρόπο που παραπέμπει στο πώς το ανθρώπινο δέρμα στέλνει σήματα στον εγκέφαλο. Όπως υποστηρίζει η BAE Systems, οι αισθητήρες είναι τόσο μικροί που διερευνάται το ενδεχόμενο χρήσης τους σε υπάρχοντα αεροσκάφη, μέσω μεθόδων όπως ο ψεκασμός τους πάνω σε αυτά.
Eπικεφαλής της έρευας και ανάπτυξης είναι η Λίντια Χάιντ, η οποία εμπνεύστηκε από το στεγνωτήριο ρούχων της- και ειδικότερα από τον αισθητήρα που χρησιμοποιούσε για να αποφύγει την υπερθέρμανση. «Παρατηρώντας το πώς ένας απλός αισθητήρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εμποδίσει μία οικιακή συσκευή από το να υπερθερμανθεί άρχισα να σκέφτομαι πώς αυτό θα μπορούσε να εφαρμοστεί στη δουλειά μου, και πώς θα μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε ογκώδεις, ακριβούς αισθητήρες με φθηνούς, μικροσκοπικούς και πολυλειτουργικούς.
Αυτό με τη σειρά του έφερε την ιδέα ότι αεροσκάφη, ή ακόμα και αυτοκίνητα και πλοία, θα μπορούσαν να καλύπτονται από χιλιάδες από τέτοια 'μόρια', δημιουργώντας ένα 'έξυπνο δέρμα' που μπορεί να αισθανθεί τον κόσμο γύρω του και να παρακολουθεί την κατάσταση εντοπίζοντας την άσκηση πίεσης, τη θερμότητα ή τις ζημιές. Η ιδέα είναι να δημιουργήσουμε πλατφόρμες που 'αισθάνονται' χρησιμοποιώντας ένα δέρμα από αισθητήρες, με τον ίδιο τρόπο που αυτό συμβαίνει στους ανθρώπους και τα ζώα.
Κατά την Χάιντ, η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει «game-changer» για τη βρετανική βιομηχανία: «στο μέλλον θα μπορούσαμε να δούμε πιο ανθεκτικές αμυντικές πλατφόρμες, ικανές για πιο σύνθετες αποστολές, που παράλληλα θα έχουν μειωμένη ανάγκη τακτικών ελέγχων συντήρησης. Υπάρχουν επίσης ευρύτερες εφαρμογές πολιτικού χαρακτήρα για την όλη ιδέα, τις οποίες και διερευνούμε».
Ειδικότερα, μηχανικοί του Advanced Technology Centre δουλεύουν πάνω σε ένα «έξυπνο δέρμα» το οποίο θα φέρει δεκάδες χιλιάδες αισθητήρες που θα κάνουν μετρήσεις σχετικά με τη θερμοκρασία, την ταχύτητα του ανέμου, τις ασκούμενες πιέσεις και την κίνηση εν γένει.
Το «δέρμα» αυτό θα επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης της «υγείας» των αεροσκαφών και τον εντοπισμό πιθανών προβλημάτων πριν αυτά εκδηλωθούν σε μεγάλο βαθμό. Κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ανάγκης τακτικών ελέγχων στο έδαφος και την έγκαιρη αντικατάσταση προβληματικών τμημάτων.
Οι μικροσκοπικοί αυτοί αισθητήρες θα μπορούσαν να έχουν μεγέθη που παραπέμπουν σε κόκκους ρυζιού ή ακόμα και σκόνης. Συλλογικά, θα διέθεταν τη δική τους πηγή ενέργειας, και σε συνδυασμό με το κατάλληλο λογισμικό θα είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με τρόπο που παραπέμπει στο πώς το ανθρώπινο δέρμα στέλνει σήματα στον εγκέφαλο. Όπως υποστηρίζει η BAE Systems, οι αισθητήρες είναι τόσο μικροί που διερευνάται το ενδεχόμενο χρήσης τους σε υπάρχοντα αεροσκάφη, μέσω μεθόδων όπως ο ψεκασμός τους πάνω σε αυτά.
Eπικεφαλής της έρευας και ανάπτυξης είναι η Λίντια Χάιντ, η οποία εμπνεύστηκε από το στεγνωτήριο ρούχων της- και ειδικότερα από τον αισθητήρα που χρησιμοποιούσε για να αποφύγει την υπερθέρμανση. «Παρατηρώντας το πώς ένας απλός αισθητήρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εμποδίσει μία οικιακή συσκευή από το να υπερθερμανθεί άρχισα να σκέφτομαι πώς αυτό θα μπορούσε να εφαρμοστεί στη δουλειά μου, και πώς θα μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε ογκώδεις, ακριβούς αισθητήρες με φθηνούς, μικροσκοπικούς και πολυλειτουργικούς.
Αυτό με τη σειρά του έφερε την ιδέα ότι αεροσκάφη, ή ακόμα και αυτοκίνητα και πλοία, θα μπορούσαν να καλύπτονται από χιλιάδες από τέτοια 'μόρια', δημιουργώντας ένα 'έξυπνο δέρμα' που μπορεί να αισθανθεί τον κόσμο γύρω του και να παρακολουθεί την κατάσταση εντοπίζοντας την άσκηση πίεσης, τη θερμότητα ή τις ζημιές. Η ιδέα είναι να δημιουργήσουμε πλατφόρμες που 'αισθάνονται' χρησιμοποιώντας ένα δέρμα από αισθητήρες, με τον ίδιο τρόπο που αυτό συμβαίνει στους ανθρώπους και τα ζώα.
Κατά την Χάιντ, η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει «game-changer» για τη βρετανική βιομηχανία: «στο μέλλον θα μπορούσαμε να δούμε πιο ανθεκτικές αμυντικές πλατφόρμες, ικανές για πιο σύνθετες αποστολές, που παράλληλα θα έχουν μειωμένη ανάγκη τακτικών ελέγχων συντήρησης. Υπάρχουν επίσης ευρύτερες εφαρμογές πολιτικού χαρακτήρα για την όλη ιδέα, τις οποίες και διερευνούμε».