Εκεί όπου το ποτάμι συναντά τη θάλασσα συνήθως κυλά αργά και πλαταίνει αποθέτοντας σχεδόν όλο το φορτίο του. Σε περιόδους πλημμύρας ή αν το έδαφος είναι τελείως επίπεδο, το νερό ξεχειλίζει από τις όχθες του ποταμού και ανοίγει νέες πλευρικές κοίτες, οι οποίες απομακρύνονται η μια από την άλλη. Το φορτίο του ποταμού διαμορφώνει κομμάτια νέας επίπεδης γης σε σχήμα βεντάλιας. Ο σχηματισμός αυτός ονομάστηκε γενικά Δέλτα.
Ανάμεικτα με τα συντρίμματα των πετρωμάτων σε ένα ποτάμιο δέλτα υπάρχουν συνήθως φυτικά και ζωικά λείψανα σε μεγάλες ποσότητες που κάνουν την περιοχή εξαιρετικά εύφορη, γι’ αυτό και όπου υπάρχει Δέλτα βλέπει κανείς, συχνά, πλούσια χωράφια. Τα Δέλτα επίσης είναι τόπος αναπαραγωγής για πολλά είδη ενδημικών πουλιών και τόπος στάθμευσης για μεταναστευτικά υδρόβια πουλιά. Οι εικόνες είναι εντυπωσιακές και ειδικά οι δορυφορικές καταδεικνύουν την άλλη… κρυμμένη ομορφιά των Δέλτα!
