Οταν οι κροκόδειλοι ήταν φυτοφάγοι σπρίντερ
Πως επιβίωναν οι κροκόδειλοι την εποχή που έζησαν την εποχή των δεινοσαύρων; Απάντηση στο ερώτημα αυτό θέλησαν να δώσουν βρετανοί ερευνητές μελετώντας τις αλλαγές οστά των ερπετών από τότε μέχρι σήμερα. Φαίνεται ότι οι αρχαίοι κροκόδειλοι ανέπτυξαν διάφορες ικανότητες για να προσαρμοστούν στο περιβάλλον που ζούσαν. Σύμφωνα με τους ερευνητές ορισμένοι αρχαίοι κροκόδειλοι έτρεχαν στη στεριά το ίδιο γρήγορα με τους σκύλους ενώ άλλοι διεύρυναν το διαιτολόγιο τους προσθέτοντας σε αυτό και την κατανάλωση φυτών.
Η προσαρμογή
Τη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B»πραγματοποίησαν ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ. Αρχικά, οι ερευνητές επικέντρωσαν την προσοχή τους στις σιαγόνες περισσότερων από 100 κροκοδείλων που ζούσαν στη Μεσοζωική, περίοδο η οποία ξεκίνησε πριν από περίπου 250 εκατομμύρια έτη και διήρκεσε 170 εκατομμύρια έτη.
Συγκρίνοντας τις σιαγόνες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για περίπου 100 εκατομμύρια έτη οι αρχαίοι κροκόδειλοι είχαν χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα των σημερινών. Ήταν δηλαδή σαρκοβόρα υδρόβια όντα. Ομως πριν από περίπου 140 εκατομμύρια έτη, ορισμένα είδη κροκοδείλων εμφανίζονται με σιαγόνες διαφορετικές σε μέγεθος και μηχανική κατασκευή από τα υπόλοιπα είδη.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτές οι εξελικτικές αλλαγές στις σιαγόνες έγιναν σε είδη κροκοδείλων που ζούσαν σε πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον και έπρεπε να προσθέσουν και άλλα πράγματα στη διατροφή τους εκτός από ψάρια ή άλλα θαλάσσια όντα για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Από τη μελέτη των απολιθωμάτων προκύπτει επίσης ότι κάποια είδη για λόγους προστασίας είχαν αναπτύξει αμυντικούς μηχανισμούς όπως παραδείγματος χάριν, φυσική «πανοπλία» όπως αυτή που διαθέτουν σήμερα τα αρμαντίλο. Αλλα είδη αρχαίων κροκοδείλων κατάφεραν να κινούνται πολύ γρήγορα στη στεριά για να ξεφεύγουν από τους δεινοσαύρους. Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι κροκόδειλοι αυτοί κινούνταν το ίδιο γρήγορα με τους σκύλους. Ευτυχώς που ειδικά αυτά τα είδη-σπρίντερ εξαφανίστηκαν γιατί αν είχαν επιβιώσει μάλλον ο πλανήτης σήμερα θα κατοικούνταν μόνο από κροκόδειλους…
Η προσαρμογή
Τη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B»πραγματοποίησαν ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ. Αρχικά, οι ερευνητές επικέντρωσαν την προσοχή τους στις σιαγόνες περισσότερων από 100 κροκοδείλων που ζούσαν στη Μεσοζωική, περίοδο η οποία ξεκίνησε πριν από περίπου 250 εκατομμύρια έτη και διήρκεσε 170 εκατομμύρια έτη.
Συγκρίνοντας τις σιαγόνες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για περίπου 100 εκατομμύρια έτη οι αρχαίοι κροκόδειλοι είχαν χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα των σημερινών. Ήταν δηλαδή σαρκοβόρα υδρόβια όντα. Ομως πριν από περίπου 140 εκατομμύρια έτη, ορισμένα είδη κροκοδείλων εμφανίζονται με σιαγόνες διαφορετικές σε μέγεθος και μηχανική κατασκευή από τα υπόλοιπα είδη.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτές οι εξελικτικές αλλαγές στις σιαγόνες έγιναν σε είδη κροκοδείλων που ζούσαν σε πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον και έπρεπε να προσθέσουν και άλλα πράγματα στη διατροφή τους εκτός από ψάρια ή άλλα θαλάσσια όντα για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Από τη μελέτη των απολιθωμάτων προκύπτει επίσης ότι κάποια είδη για λόγους προστασίας είχαν αναπτύξει αμυντικούς μηχανισμούς όπως παραδείγματος χάριν, φυσική «πανοπλία» όπως αυτή που διαθέτουν σήμερα τα αρμαντίλο. Αλλα είδη αρχαίων κροκοδείλων κατάφεραν να κινούνται πολύ γρήγορα στη στεριά για να ξεφεύγουν από τους δεινοσαύρους. Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι κροκόδειλοι αυτοί κινούνταν το ίδιο γρήγορα με τους σκύλους. Ευτυχώς που ειδικά αυτά τα είδη-σπρίντερ εξαφανίστηκαν γιατί αν είχαν επιβιώσει μάλλον ο πλανήτης σήμερα θα κατοικούνταν μόνο από κροκόδειλους…