Το όραμα του οραματιστή Steve Jobs και οι επιθανάτιες εμπειρίες
Τα τελευταία λόγια του Jobs αποκαλύφθηκαν σχεδόν έναν μήνα μετά από το θάνατό του, στην ηλικία των 56 ετών. Ο Jobs, που κάποτε είχε περιγράψει τον θάνατο ως «πιθανότατα η μοναδική καλύτερη εφεύρεση της ζωής», έφυγε από αυτόν τον κόσμο με ένα αργόσυρτο βλέμμα στην οικογένειά του και μια απλή, αν και αρκετά μυστηριώδη παρατήρηση: Oh, wow!
Οι λεπτομέρειες των τελευταίων στιγμών του προήλθαν από την αδελφή του, Mona Simpson, η οποία έγραψε μια επικήδειο ομιλία προς τιμήν του την οποία εκφώνησε στις 16 Οκτωβρίου. Στην επικήδειο εξηγεί το πώς προσέτρεξε στον αδελφό της όταν την κάλεσε να έρθει το συντομότερο δυνατό. «Ο τόνος του ήταν τρυφερός, αγαπητός, αλλά σαν κάποιου που οι αποσκευές είχαν ήδη επιβιβαστεί στο όχημα, που ήταν ήδη στο ξεκίνημα του ταξιδιού του, ακόμα κι αν ήταν στεναχωρημένος, πραγματικά βαθιά στεναχωρημένος, που μας άφηνε», γράφει.
Όταν έφτασε, βρήκε τον Jobs να περιβάλλεται από την οικογένειά του, «κοίταζε τα μάτια των παιδιών του σα να μη μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα του από πάνω τους», και προσπαθούσε να κρατηθεί συνειδητός, όπως είπε. Άρχισε όμως να επιδεινώνεται η κατάστασή του. Και η αναπνοή του άλλαξε. Έγινε αυστηρή, προσεκτική και εξέφραζε κάποιον σκοπό. «Μπορούσα να τον νιώσω που μετρούσε ξανά τα βήματά του, πιέζοντας πιο πέρα από ότι πρότερα. Αυτό έμαθα: εργαζόταν και πάνω σ' αυτό. Ο θάνατος δε συνέβη στον Steve, αυτός τον κατόρθωσε.»
Αφού τα κατάφερε να επιζήσει για μια ακόμα, τελευταία νύχτα, έγραφε η Simpson, ο αδελφός της άρχισε να ξεγλιστρά μακριά. «Η αναπνοή του μαρτυρούσε ένα δύσκολο ταξίδι, ένα απόκρημνο μονοπάτι, ύψος. Έμοιαζε σα να σκαρφάλωνε».
Τα τελευταία του λόγια, λίγες ώρες πριν από το θάνατό του, ήταν ένα μονοσύλλαβο επιφώνημα που εκφώνησε τρεις φορές. Τι σήμαιναν άραγε αυτά τα λόγια; Τι έβλεπε ο Jobs με τα μάτια του νου του; Ο άνθρωπος που θάμπωσε τον κόσμο με τα εξαιρετικά καλαίσθητα σχέδια των iPods, των υπολογιστών και των iPads, φαίνεται σα να ενατένισε κάτι που τον έκανε να θαυμάσει.
Άνθρωποι που ασχολούνται με την έρευνα των επιθανάτιων φαινομένων θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι ο Jobs αναφώνησε με αυτόν τον τρόπο, γιατί είχε ένα επιθανάτιο όραμα, μια γρήγορη ματιά από τον άλλο κόσμο.
Το 1961, ο Karlis Osis συνέταξε μια ανασκόπηση από αναφορές ιατρών και νοσηλευτών σχετικά με τις παρατηρήσεις τους σε ασθενείς που είχαν δει να πεθαίνουν. Μόνο το 10 τοις εκατό των ασθενών είναι συνειδητοί λίγο πριν πεθάνουν και οι μισοί περίπου από αυτούς φαίνεται να έχουν επιθανάτια οράματα. Στα οράματα αυτά, σύμφωνα με την ανασκόπηση του Osis, οι ετοιμοθάνατοι συνήθως βλέπουν είτε φυσικά αντικείμενα και τοπία, ή οικογενειακά πρόσωπα, φίλους και άλλους ανθρώπους.
Πολλοί ερευνητές του παραφυσικού υποστηρίζουν ότι αυτά τα οράματα των ανθρώπων που ετοιμάζονται να πεθάνουν είναι αληθινά, ότι δηλαδή βλέπουν στην πραγματικότητα την είσοδο του επόμενου σταδίου ύπαρξης, ενώ πολλοί επιστήμονες και σκεπτικιστές απαντούν ότι πρόκειται κυρίως για παραισθήσεις που προέρχονται από την ξαφνική άνοδο της ηλεκτρικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο κατά τη στιγμή του θανάτου. Δεν μπορεί όμως καμιά από τις δύο απόψεις να αποδειχθεί σωστή έναντι της άλλης.
Αν όμως πρόκειται μονάχα για μια άνοδο της ηλεκτρικής δραστηριότητας, τότε είναι απλά σύμπτωση το γεγονός ότι οι άνθρωποι που πριν πεθάνουν έχουν αυτά τα οράματα νιώθουν ήρεμα και γαλήνια κατά τη στιγμή της εμπειρίας τους αυτής; Κι αν ακόμα τα οράματα είναι προϊόν εξελικτικής προσαρμογής ώστε να κάνει τη στιγμή του θανάτου πιο ανώδυνη, ποιο είναι άραγε το εξελικτικό πλεονέκτημα για κάποιον που πρόκειται να πεθάνει; Δεν είναι κάτι που θα μας βοηθούσε να ζήσουμε, αλλά να πεθάνουμε!
