Οι δεινόσαυροι κλωσούσαν τα αβγά τους
Το συμπέρασμα προκύπτει από τη μελέτη της φωλιάς του Troodon (ένθετη εικόνα), ενός σαρκοφάγου δεινόσαυρου που έζησε στα τέλη της Κρητιδικής Περιόδου, πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια, και έφτανε σε μήκος τα 2,5 μέτρα.
Αμερικανοί και καναδοί ερευνητές αναφέρουν στην επιθεώρηση «Paleobiology» ότι τα απολιθωμένα αβγά του Troodon που βρέθηκαν στη Μοντάνα είχαν μισοθαφτεί όρθια σε μια φωλιά σκαμμένη στην άμμο.
«Τόσο τα αβγά όσο και τα γύρω ιζήματα υποδεικνύουν ότι η ταφή των αβγών ήταν μερική. Επομένως, το ενήλικο θα ερχόταν σε άμεση επαφή με το εκτεθειμένο τμήμα του αβγού στη διάρκεια της επώασης» αναφέρει ο Ντέιβιντ Βαρίκιο του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Μοντάνα, ο οποίος συνεργάστηκε στη μελέτη με την Ντάρλα Ζελενίτσκι από το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι.
Επισημαίνει μάλιστα ότι ο Troodon «παρουσιάζει ομοιότητες με τον αιγυπτιακό χαραδριό, ένα πτηνό με ασυνήθιστες πρακτικές φωλιάσματος, το οποίο κλωσάει τα αβγά του ενώ βρίσκονται μισοθαμμένα σε ένα αμμώδες υπόστρωμα στη φωλιά».
Ομοιότητες με τα πουλιά
Οι ομοιότητες ανάμεσα στον δεινόσαυρο και τα πουλιά δεν αφορούν μόνο τη θέση των αβγών αλλά και τη δομή τους. Τα αβγά του Troodon φέρουν λίγους πόρους από τους οποίους περνά οξυγόνο στο εσωτερικό, όπως συμβαίνει και με τα αβγά της κότας και των περισσότερων πτηνών. Αντίθετα, τα αβγά του κροκόδειλου, τα οποία θάβονται εντελώς στην άμμο, φέρουν περισσότερους πόρους, καθώς δεν είναι απευθείας εκτεθειμένα στον αέρα.
Τα ευρήματα, σχολιάζει η ερευνητική ομάδα, δείχνουν ότι οι πρόγονοι των πτηνών είχαν αναπτύξει συμπεριφορές που παραπέμπουν στα πουλιά ήδη από τα τέλη της Κρητιδικής.
Προηγούμενες μελέτες, εξάλλου, έχουν δείξει ότι οι δεινόσαυροι ενδέχεται να ήταν τρυφεροί γονείς. Το 2008, η Ζελίντσκι υποστήριξε με δημοσίευσή της στο «Science» ότι ο μπαμπάς δεινόσαυρος περίμενε στη φωλιά όταν η μαμά έφευγε προς αναζήτηση του δείπνου.
