Εμείς και το σύμπαν...
Ο Κοπέρνικος έκρουσε τον κώδωνα του θανάτου της Αστρολογίας. Και αυτό διακηρύσσουν πολλοί, καθώς η Αστρολογία βασίζεται σ’ ένα σύμπαν το κέντρο του οποίου είναι η Γη. Όμως, ο Κοπέρνικος έδειξε ότι δεν είναι η Γη το κέντρο του σύμπαντος αλλά ο Ήλιος - αρκετά χρόνια πριν, το 1543.
Όχι! Ο Κοπέρνικος δεν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την Αστρολογία. Όχι! Η Αστρολογία δε βασίζεται στο γεωκεντρικό σύστημα, βασίζεται στο ανθρωποκεντρικό σύστημα.
Όχι ο Κοπέρνικος δεν έδειξε ότι ο Ήλιος είναι το κέντρο του σύμπαντος. Το μόνο που έδειξε ήταν ότι ο Ήλιος είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος. Το σύμπαν είναι ένα τρισεκατομμύριο φορές πιο μεγάλο από το ηλιακό σύστημα. Το πραγματικό κέντρο τού σύμπαντος είστε εσείς, μεταφορικά και κυριολεκτικά, όπως θα εξηγήσουμε.
Αρχικά, ας δούμε την ιδέα της Αστρολογίας η οποία έχει να κάνει με κάθε άτομο ξεχωριστά. Τουλάχιστον όσον αφορά την Αστρολογία εσείς είστε το κέντρο του δικού σας σύμπαντος. Μία ηλιοκεντρική Αστρολογία θα ήταν σωστή για ένα άτομο γεννημένο στον Ήλιο, αλλά δεν γνωρίζω κάτι παρόμοιο!
Γνωρίζω ότι υπάρχουν μερικοί που πειραματίζονται με την αναφερόμενη ιδέα και ίσως να έχουν θετικά αποτελέσματα, αλλά σε τελευταία ανάλυση και αυτοί ενδιαφέρονται στην πραγματικότητα για το γεννημένο στη Γη άτομο. Και ασφαλώς ξέρουν ότι το άτομο, ο ιθαγενής στην αστρολογική διάλεκτο είναι το επίκεντρο ή η κεντρική σταφίδα στη ζύμη. Χρησιμοποιώ τη συγκεκριμένη παρομοίωση γιατί σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές ιδέες το σύμπαν είναι όμοιο με ένα μεγάλο κομμάτι ζύμης με μαγιά που συνεχώς απλώνεται.
Παράλληλα, είναι γεμάτο με γαλαξίες, μαύρες τρύπες, κβάσαρς κ.λπ., δηλαδή σαν τις σταφίδες στη ζύμη που οπισθοχωρούν συνεχώς προς όλες τις κατευθύνσεις.
Από τη Γη φαίνεται σαν ένα πελώριο σύννεφο από τους γαλαξίες και τα υπόλοιπα που φουσκώνουν στην αντανάκλαση της ραδιενέργειας η οποία έμεινε από το Μεγάλο Μπανκ. Όσο πιο μακριά είναι ένα κοσμικό αντικείμενο, τόσο πιο γρήγορα φαίνεται να οπισθοχωρεί από εμάς. Σαν όπως προαναφέρθηκε να είμαστε η κεντρική σταφίδα στη ζύμη που φουσκώνει και μετά φέρει όλες τις άλλες σταφίδες μακριά από εμάς, προς όλες τις κατευθύνσεις. Έτσι θα μπορούσατε λογικά να συμπεράνετε «πρέπει να είμαστε στο κέντρο όλης της δημιουργίας». Ο Κοπέρνικος έκανε λάθος και οι άλλοι πριν από αυτόν είχαν δίκιο.
Αυτή η Γη η δική μας, είναι το κέντρο ώστε όχι μόνο ο Ήλιος, η Σελήνη και οι πλανήτες, αλλά και όλα τα αστέρια και οι γαλαξίες να περιστρέφονται γύρω μας.
Όχι! για κάποια μυστηριώδη αιτία. Με τον ίδιο τρόπο φαίνεται και από κάθε άλλο σημείο στο διάστημα. Δεν έχει σημασία το που θα μπορούσατε να πάτε μέσα στην ακτίνα των 20 δισεκατομμυρίων ετών φωτός του κόσμου, εσείς θα έμοιαζε ότι πάντα είστε στο κέντρο θα βλέπατε έξω και θα παρατηρούσατε το ίδιο φαινόμενο του να είσαι στο κέντρο η κεντρική σταφίδα. «Αδύνατον», εξανίστασθε, όμως οτιδήποτε, από μία αμοιβάδα μέχρι ένα μπαλάκι του γκολφ, από ένα κομμάτι ζύμης μέχρι ένα ολόκληρο σύμπαν δε μπορεί παρά να έχει μόνο ένα κέντρο». Σύμφωνοι στο τελευταίο σημείο, αλλά και όλα όσα είπαμε δεν είναι αστήριχτα, αποτελούν γεγονός. Υπάρχει μία λέξη για αυτήν την ανώμαλη κατάσταση η λέξη «ισοτροπικός». Ζούμε σε ένα κόσμο όπου πράγματι όλα είναι το κέντρο όλων των άλλων και το διευκρινίζουμε:
Σκεφτείτε το σύμπαν μας ως ένα αυξανόμενο μπαλόνι με όλα τα υλικά του αποτυπωμένα στην επιφάνεια. Από οποιοδήποτε σημείο και να το κοιτάξετε θα μοιάζει ως να ήσασταν στο κέντρο, αλλά φυσικά δεν υπάρχει κέντρο στην εσωτερική ή εξωτερική επιφάνεια μιας σφαίρας. και όσο μακρύτερα θα ήταν τα υπόλοιπα σημεία τόσο θα έμοιαζαν ότι φεύγουν ταχύτερα προς όλες τις κατευθύνσεις. Βέβαια, είναι μια οφθαλμαπάτη, αλλά είναι και το τίμημα που πληρώνουμε για ότι ζούμε σε ένα ισοτροπικό σύμπαν. Αν μπορούσατε να ξεφύγετε από το διάστημα και να πάτε στο κέντρο του αυξανόμενου μπαλονιού θα βλέπατε έξω προς όλες τις κατευθύνσεις και θα φαινόταν ότι τα πάντα οπισθοχωρούν με μία ομοιόμορφη ταχύτητα. αλλά μέχρι τώρα ούτε ο πιο σοφός από τους σοφούς δεν πρότεινε τρόπο διαφυγής από το διάστημα. Που θα σήμαινε εισβολή στην τέταρτη διάσταση, εννοώ μία διαστημική διάσταση και όχι διάσταση του χρόνου.
Μερικά από τα μυαλά του κλάδου μας έχουν υιοθετήσει αυτή τη δυνατότητα. έτσι εξηγούν την επίδραση των άστρων, το διάβασμα της σκέψης και αρκετά ακόμα μυστήρια. αλλά δεν πρόκειται να σπαταλήσω τον ακριβό χρόνο της ζωής μου μπαίνοντας σε τέτοιου είδους εικασίες. Και είναι αρκετά δύσκολο να ασχοληθείς με κάτι παρόμοιο χωρίς να κάνεις υποθέσεις με βάση τη μεταφυσική ή το απόκρυφο.
Τέλος το μόνο που θέλω να επισημάνω εδώ είναι ότι η κατηγορία που εκτοξεύεται προς την αστρολογία αποτελεί ανοησία, ότι βασίζεται στο γεωκεντρισμό, καθώς η αστρολογία δεν είναι γεωκεντρική αλλά ανθρωποκεντρική, και ζούμε σε ένα ισοτροπικό κόσμο που δεν έχει κέντρο.
