Οι Βαβυλώνιοι χρησιμοποίησαν πρώτοι εξελιγμένη γεωμετρία
Έως τώρα γνωρίζαμε ότι αυτή η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από αστρονόμους τον 14ο αιώνα.
Σύμφωνα με έρευνα μιας ομάδας επιστημόνων υπό τον καθηγητή Ματιέ Όσεντρίτζβερ, του Πανεπιστημίου Χάμπολτ του Βερολίνου, που δημoσιεύεται στο περιοδικό Science, οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι έκαναν γεωμετρικούς υπολογισμούς για να μπορούν να εντοπίζουν τη θέση του πλανήτη Δία στον νυχτερινό ουρανό.
Μιλώντας στο BBC, ο Ματιέ Όσεντρίτζβερ εξέφρασε την έκπληξή του για την ανακάλυψη αυτή. «Αυτό ήταν κάτι που δεν περιμέναμε. Είναι μια βασική μέθοδος για τη φυσική και και χρησιμοποιείται από όλους τους κλάδους της επιστήμης σήμερα», είπε.
Ο πολιτισμός των αρχαίων Βαβυλωνίων, που ζούσαν στην περιοχή που εμείς σήμερα ορίζουμε ως Ιράκ και Συρία, εμφανίστηκε περίπου το 1800 π.Χ.
Σε πήλινους πίνακες που έχουν χαραχτεί με σφηνοειδή γραφή υπάρχουν στοιχεία τα αοποία αποδεικνύουν πόσο εξελιγμένες γνώσεις αστρονομίας είχαν οι Βαβυλώνιοι, ενώ υπάρχει και ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με μια λοξή κορυφή, το οποίο δείχνει πώς αλλάζει η ταχύτητα του πλανήτη Δία με την πάροδο του χρόνου.
Το τραπεζοειδές σχήμα βάσει του οποίου υπολόγιζαν οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι την πορεία και την ταχύτητα του πλανήτη Δία
«Έγραφαν πλήρεις αναφορές όλων όσα έβλεπαν στον ουρανό και μάλιστα για χρονικό διάστημα πολλών αιώνων», ανέφερε ο καθηγητής Ματιέ Όσεντρίτζβερ.
Η ανακάλυψη αυτή αποδεικνύει επίσης ότι είχαν εξελιγμένες γνώσεις και στα μαθηματικά, καθώς χρησιμοποιούσαν καμπύλες για να βρουν τη θέση και να μετρήσουν την ταχύτητα κινούμενων αντικειμένων.
Αυτό που οι αστρονόμοι της Οξφόρδης και του Παρισιού έκαναν το Μεσαίωνα, οι Βαβυλώνιοι το είχαν πετύχει πολύ νωρίτερα, γύρω στο 350 π.Χ.
Η μελέτη πήλινων πινάκων που ήρθαν στο φως έπειτα από ανασκαφές του 19ου αι. έδειξε ότι χρησιμοποιούσαν τραπεζοειδή σχήματα με τέσσερις πλευρές μέσω των οποίων μετρούσαν τη θέση, την ταχύτητα και τις αποστάσεις που διένυε ο πλανήτης Δίας.
Ο καθηγητής Ματιέ Όσεντρίτζβερ εξηγεί ότι στην πήλινη πινακίδα υπάρχει ένας άξονας, που είναι η οριζόντια πλευρά και αντιπροσωπεύει τον χρόνο, και έναν άλλο άξονα, την κάθετη πλευρά που αντιπροσωπεύει την ταχύτητα.
Η τραπεζοειδής περιοχή του σχήματος δίνει την απόσταση που διανύει ο Δίας στη διάρκεια της περιφοράς του.
Όπως τονίζει ο Ματιέ Όσεντρίτζβερ «αυτό που είναι τόσο σημαντικό με αυτό το σχήμα είναι ότι αυτός ο τόσο αφηρημένος συσχετισμός ταχύτητας και χρόνου, είναι κάτι πραγματικά νέο για την επιστήμη».
Οι αρχαίοι Έλληνες, εξηγεί, χρησιμοποιούσαν μια περισσότερο ξεκάθαρη και απλή μορφή γεωμετρίας, η οποία μελετούσε τις διανυσματικές σχέσεις μεταξύ της Γης και των πλανητών, παρά τη σχέση χρόνου και ταχύτητας.
Ωστόσο, ακόμη οι επιστήμονες δεν μπορούν να γνωρίζουν πόσο διαδεδομένη ήταν αυτή η μέθοδος των Βαβυλωνίων.
«Ίσως αυτό που έχουμε στα χέρια μας να ήταν μια ανακάλυψη από έναν ιδιοφυή μαθηματικό, που ανακάλυψε αυτό τον τρόπο μελέτης του Διαστήματος», λέει ο Ματιέ Όσεντρίτζβερ.
Ωστόσο δεν αποκλείει η μέθοδος να χρησιμοποιούνταν ευρέως.
Πηγή
