Δημιουργώντας ένα οικοσύστημα για τον Άρη
Ο «Κόκκινος Πλανήτης» θεωρείται το επόμενο μεγάλο «νέο σύνορο» της Ανθρωπότητας, που αναμένεται να δεχτεί την επίσκεψη των αστροναυτών εξερευνητών του Διαστήματος μετά τη Σελήνη.
Ωστόσο, μακροπρόθεσμα μιλώνας, η προοπτική του αποικισμού του θεωρείται δύσκολη, και αυτό κυρίως λόγω του αφιλόξενου περιβάλλοντός του.
Για να μπορέσουν να αναπτυχθούν και εξελιχθούν αποικίες στον Άρη, θα χρειαστεί αυτό που στην Επιστημονική Φαντασία όριζαν και ορίζουν ως μερικό «terraforming» (γαιοδιαμόρφωση).
Ωστόσο, σε πιο βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, φαίνεται πολλά υποσχόμενη η προοπτική της «οικοποίησης» (ecopoiesis), δηλαδή της δημιουργίας ενός οικοσυστήματος που θα μπορεί να υποστηρίξει ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα NIAC της NASA χρηματοδοτεί τη δουλειά του Γιουτζίν Μπόλαντ, επικεφαλής επιστήμονα της Techshot Inc, ο οποίος εργάζεται πάνω στο «Mars Room».
Το «Αρειανό δωμάτιο» στεγάζει έναν θάλαμο δοκιμών που είναι σε θέση να εξομοιώνει τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης του Άρη, τις αλλαγές θερμοκρασίας ημέρας/ νύχτας και την ηλιακή ακτινοβολία που «βομβαρδίζει» την επιφάνεια του πλανήτη.
Εντός του δωματίου, ο Μπόλαντ και η ομάδα του δοκιμάζουν τη βιωσιμότητα της χρήσης οργανισμών οι οποίοι θα μπορούσαν να «χτίσουν» ένα οικοσύστημα, παράγοντας οξυγόνο μέσω της χρήσης αρειανού ρεγόλιθου. Κάποιοι εξ αυτών θα μπορούσαν επίσης να απομακρύνουν άζωτο από το έδαφος του Άρη.
Πρόκειται για έναν πιθανό τρόπο υποστήριξης μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, μέσω της παραγωγής οξυγόνου χωρίς να χρειάζεται η αποστολή βαρέων δεξαμενών. Ας στείλουμε μικρόβια και ας τα αφήσουμε να κάνουν τη βαριά δουλειά για εμάς» αναφέρει ο Μπόλαντ.
Μακροπρόθεσμα, θόλοι στον πλανήτη οι οποίοι θα παράγουν οξυγόνο μέσω οικοποίησης, από συστήματα μετατροπής με βακτήρια ή άλγες, θα κατασκευάζονταν σε μεγάλους αριθμούς στην επιφάνεια του Άρη, στεγάζοντας εξερευνητικές ομάδες.
Ο Μπόλαντ και οι συνάδελφοί του οραματίζονται την αποστολή του απαιτούμενου εξοπλισμού με ειδικό όχημα, που θα έβρισκε ενδεικνυόμενα σημεία και θα έβαζε μικρές συσκευές- κοντέινερ στο έδαφος.
Από εκεί, ειδικά επιλεγμένοι γήινοι οργανισμοί θα αλληλεπιδρούσαν με το έδαφος που είχε εισαχθεί στο κοντέινερ. Επίσης, άλλο ένα ενδιαφέρον συστατικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το έδαφος του Άρη είναι ο υπόγειος πάγος.
Σε κάθε περίπτωση, ειδική μέριμνα θα έπρεπε να υπάρχει για να μην εκτίθενται οι γήινοι οργανισμοί στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, οπότε το κοντέινερ θα πρέπει να είναι ερμητικά κλεισμένο κατά τη διαδικασία.
Ωστόσο, μακροπρόθεσμα μιλώνας, η προοπτική του αποικισμού του θεωρείται δύσκολη, και αυτό κυρίως λόγω του αφιλόξενου περιβάλλοντός του.
Για να μπορέσουν να αναπτυχθούν και εξελιχθούν αποικίες στον Άρη, θα χρειαστεί αυτό που στην Επιστημονική Φαντασία όριζαν και ορίζουν ως μερικό «terraforming» (γαιοδιαμόρφωση).
Ωστόσο, σε πιο βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, φαίνεται πολλά υποσχόμενη η προοπτική της «οικοποίησης» (ecopoiesis), δηλαδή της δημιουργίας ενός οικοσυστήματος που θα μπορεί να υποστηρίξει ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα NIAC της NASA χρηματοδοτεί τη δουλειά του Γιουτζίν Μπόλαντ, επικεφαλής επιστήμονα της Techshot Inc, ο οποίος εργάζεται πάνω στο «Mars Room».
Το «Αρειανό δωμάτιο» στεγάζει έναν θάλαμο δοκιμών που είναι σε θέση να εξομοιώνει τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης του Άρη, τις αλλαγές θερμοκρασίας ημέρας/ νύχτας και την ηλιακή ακτινοβολία που «βομβαρδίζει» την επιφάνεια του πλανήτη.
Εντός του δωματίου, ο Μπόλαντ και η ομάδα του δοκιμάζουν τη βιωσιμότητα της χρήσης οργανισμών οι οποίοι θα μπορούσαν να «χτίσουν» ένα οικοσύστημα, παράγοντας οξυγόνο μέσω της χρήσης αρειανού ρεγόλιθου. Κάποιοι εξ αυτών θα μπορούσαν επίσης να απομακρύνουν άζωτο από το έδαφος του Άρη.
Πρόκειται για έναν πιθανό τρόπο υποστήριξης μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, μέσω της παραγωγής οξυγόνου χωρίς να χρειάζεται η αποστολή βαρέων δεξαμενών. Ας στείλουμε μικρόβια και ας τα αφήσουμε να κάνουν τη βαριά δουλειά για εμάς» αναφέρει ο Μπόλαντ.
Μακροπρόθεσμα, θόλοι στον πλανήτη οι οποίοι θα παράγουν οξυγόνο μέσω οικοποίησης, από συστήματα μετατροπής με βακτήρια ή άλγες, θα κατασκευάζονταν σε μεγάλους αριθμούς στην επιφάνεια του Άρη, στεγάζοντας εξερευνητικές ομάδες.
Ο Μπόλαντ και οι συνάδελφοί του οραματίζονται την αποστολή του απαιτούμενου εξοπλισμού με ειδικό όχημα, που θα έβρισκε ενδεικνυόμενα σημεία και θα έβαζε μικρές συσκευές- κοντέινερ στο έδαφος.
Από εκεί, ειδικά επιλεγμένοι γήινοι οργανισμοί θα αλληλεπιδρούσαν με το έδαφος που είχε εισαχθεί στο κοντέινερ. Επίσης, άλλο ένα ενδιαφέρον συστατικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το έδαφος του Άρη είναι ο υπόγειος πάγος.
Σε κάθε περίπτωση, ειδική μέριμνα θα έπρεπε να υπάρχει για να μην εκτίθενται οι γήινοι οργανισμοί στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, οπότε το κοντέινερ θα πρέπει να είναι ερμητικά κλεισμένο κατά τη διαδικασία.