Εάν δεν υπήρχε ζωή στη Γη οι ήπειροι θα ήταν μικρότερες
Οι ερευνητές Ντένις Χένιγκ και Τίλμαν Σπον του Ινστιτούτου Πλανητικών Ερευνών του Βερολίνου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης στη Βιένη, σύμφωνα με το «Science», παρουσίασαν ένα ενδιαφέρον μοντέλο πλανητικής εξέλιξης, το οποίο συνδέει άρρηκτα τη γεώσφαιρα με τη βιόσφαιρα.
Είναι η ίδια η αέναη διαδικασία της διάβρωσης του εδάφους, η οποία «τρώει» τις ηπείρους, αυτή που τελικά οδηγεί στην αύξηση του μεγέθους τους σε βάθος χρόνου. Κεντρικό ρόλο παίζουν τα φυτά, τα οποία όσο ριζώνουν στα πετρώματα, τόσο τα διασπούν σιγά-σιγά και τα μετατρέπουν σε ιζήματα.
Αυτά τα ιζήματα, στο εσωτερικό τους, έχουν εγκλωβίσει υγρό νερό, το οποίο εισχωρεί στο εσωτερικό της Γης, καθώς γίνεται η αργή ανακύκλωση των πετρωμάτων στον μανδύα του πλανήτη, μέσα από τις λεγόμενες ζώνες καταβύθισης.
Αν δεν υπήρχε αρκετό νερό σε βάθος 100 έως 200 χιλιομέτρων, ώστε να γίνεται απρόσκοπτα η ανακύκλωση των πετρωμάτων, που βυθίζονται στο υπέδαφος για να ξαναβγούν στην επιφάνεια μετά από εκατομμύρια χρόνια, δημιουργώντας νέο έδαφος, τότε θα μειωνόταν η «παραγωγή» ηπείρων και το μέγεθός τους.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Γερμανών γεωεπιστημόνων, αν ποτέ δεν είχε εμφανιστεί η ζωή στο «πρόσωπο» της Γης, δεν θα υπήρχε αρκετό νερό για να «τρυπώσει» στον μανδύα (το στρώμα ανάμεσα στον επιφανειακό φλοιό και στον πυρήνα του πλανήτη), οπότε θα δημιουργείτο λιγότερη επιφάνεια ηπείρων.
Όσο λιγότερο νερό υπάρχει στον μανδύα, τόσο δυσκολεύεται η «αναγέννηση» νέου εδάφους από τα έγκατα της γης. Σταδιακά, με το πέρασμα του γεωλογικού χρόνου, η συνολική επιφάνεια της ξηράς στη Γη θα συρρικνωνόταν.
Σήμερα, οι ήπειροι καλύπτουν περίπου το 40% του πλανήτη. Εάν για κάποιο λόγο σταματούσε, πλέον, η παρουσία -και η δράση- της ζωής, το ποσοστό αυτό θα έπεφτε στο 30% (μία μείωση των ηπείρων της τάξης του 25%). Εάν ποτέ δεν είχε υπάρξει ζωή στη Γη, οι ήπειροι σήμερα δεν θα κάλυπταν πάνω από το 10% του πλανήτη μας, δηλαδή μία έκταση κατά 75% μικρότερη.
