«Μεγάλο Πράσινο Τείχος» Το μεγαλύτερο πείραμα οικολογίας
«Η βλάστηση βελτιώθηκε και οι αμμοθύελλες μειώθηκαν σημαντικά στην περιοχή του Μεγάλου Πράσινου Τείχους, συγκριτικά με άλλες περιοχές» αναφέρει στο περιοδικό New Scientist ο Μινγκχόνγκ Ταν του Ινστιτούτου Έρευνας Γεωγραφικών Επιστημών και Φυσικών Πόρων στο Πεκίνο.
Αμμοθύελλες που ξεκινούν στις δύο ερήμους της βόρειας Κίνας πνίγουν συχνά το Πεκίνο και φτάνουν μέχρι τη Γροιλανδία, ενώ η έρημος Γκόμπι καταπίνει κάθε χρόνο μια έκταση 3.600 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Θέλοντας απεγνωσμένα να σταματήσει την επέλαση, η Κίνα ξεκίνησε το 1978 τη δημιουργία του Πράσινου Τείχους, το οποίο θα έχει μήκος 4.500 χιλιόμετρα και θα περιλαμβάνει 100 δισεκατομμύρια δέντρα όταν ολοκληρωθεί το 2050.
Η μελέτη της ομάδας του Δρ Ταν, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Land Use Policy, εξέτασε δεδομένα για τις βροχοπτώσεις και τις αμμοθύελλες. Σε περιοχές μακριά από το Πράσινο Τείχος, η βλάστησης και οι αμμοθύελλες αυξομειώνονται ανάλογα με τη βροχόπτωση. Αντίθετα, στις περιοχές κοντά στην πράσινη ζώνη, η βλάστηση παρουσίασε συστηματική αύξηση και οι αμμοθύελλες συστηματική μείωση το διάστημα 1981-1998.
Παραμένει ωστόσο ασαφές αν τα δέντρα θα επιζήσουν τις επόμενες δεκαετίες και αν θα ανακόψουν για πολύ την επέκταση της ερήμου.
Ο Ταν παραδέχεται ότι οι αρχές θα έπρεπε να εξετάσουν το ενδεχόμενο να φυτέψουν και χαμηλή βλάστηση εκτός από δέντρα, δεδομένου ότι οι θάμνοι έχουν μεγαλύτερη αντοχή στην ξηρασία και πιθανώς θα προστάτευαν καλύτερα το έδαφος από τη διάβρωση.
Ανάλογο σχέδιο για τη δημιουργία ενός πράσινου τείχους που θα σταματήσει την επέλαση της Σαχάρας έχει παρουσιάσει και η Αφρικανική Ένωση.
