Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία «απογειώνεται»
Τα νέας γενιάς μαχητικά – καταδιωκτικά μη επανδρωμένα και πλήρως ψηφιακά αεροσκάφη των ρώσων σχεδιαστών θα ενισχύσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των αμυντικών προκλήσεων του 21ου αιώνα.Αόρατα στον εχθρό, θα επιδεικνύουν μεγαλύτερη σταθερότητα στη μάχη από τα συμβατά – επανδρωμένα.
Οι επίσημες δοκιμές από τη ρωσική πολεμική αεροπορία και οι πειραματικές πτήσεις των νέων μαχητικών – καταδιωκτικών - μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UCAV), αναμένεται να ξεκινήσουν μέσα στο 2017, καθώς, σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Άμυνας της Ρωσίας Γιούρι Μπορίσοφ, οι σχεδιαστικές - ερευνητικές εργασίες για το έργο βρίσκονται σήμερα στο στάδιο της ολοκλήρωσης.
Στο κοντινό μέλλον, τα ρωσικά μαχητικά drones θα κληθούν να λύσουν σημαντικά στρατηγικά αμυντικά προβλήματα, καθώς θα είναι αόρατα στον εχθρό και θα επιδεικνύουν μεγαλύτερη σταθερότητα στη μάχη από τα συμβατά - επανδρωμένα - αεροσκάφη.
Σήμερα, παράγονται διεθνώς πάνω από 600 είδη μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV). Από αυτά, μόνο τα 25 σχεδιάζονται στη Ρωσία. Όμως, 20 χρόνια πριν, η Μόσχα ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης στην τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στη δεκαετία του 1980 παρήχθησαν 950 αναγνωριστικά αεροσκάφη Tu-143. Στη συνέχεια όμως (μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ), το υπουργείο Εθνικής Άμυνας περιόρισε την παραγωγή των UAV καθώς δεν είχε ούτε τα μέσα, ούτε υπήρχαν πλέον οι ιδεολογικές προϋποθέσεις για την προμήθεια τέτοιου αμυντικού εξοπλισμού.
Η επιστροφή των ρώσων στα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα έγινε εξ’ ανάγκης. Από την ευρεία χρήση των drones από τους αμερικανούς στρατιωτικούς. Οι επιτυχείς επιχειρήσεις – «χειρουργικές επεμβάσεις» - με τη χρήση μη επανδρωμένων οχημάτων πάνω από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, έδειξαν ότι οι πόλεμοι του μέλλοντος θα διεξάγονται πλέον με παρόμοιες τεχνολογίες. Πόσο μάλλον, αν αναλογιστούμε το κόστος του συμβατικού αεροπορικού πολέμου.
Μόνο για την ειδική εκπαίδευση των πιλότων της ΠΑ απαιτούνται αρκετά χρόνια και εκατομμύρια δολάρια. Την ίδια στιγμή, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη παράγονται πολύ γρηγορότερα απ’ ό,τι τα άρτια εκπαιδευμένα πληρώματα. Επιπλέον, η χρήση drones ελαχιστοποιεί τις απώλειες. Το προσωπικό που τα χειρίζεται βρίσκεται στα μετόπισθεν και δεν κινδυνεύει στη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων.
O πόλεμος στην Οσετία
Μια άλλη ώθηση για την ανάπτυξη ρωσικών μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, έδωσε ο πόλεμος στη Νότια Οσετία το 2008. Η χρήση από το γεωργιανό στρατό ισραηλινών drones, ανάγκασε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας να δει το ζήτημα με διαφορετική ματιά. Το κύριο συμπέρασμα που εξήχθη είναι, ότι χωρίς μια τέτοια τεχνολογία δεν μπορεί να εφαρμοστεί καμία αμυντική πολιτική στο νέο αιώνα που διανύουμε.
Την ίδια κιόλας χρονιά, προκηρύχθηκε ο πρώτος διαγωνισμός για την ανάπτυξη του νέου UAV. Υποβλήθηκαν και αξιολογήθηκαν θετικά αρκετές προτάσεις σχεδιαστικών ομάδων. Το σχεδιαστικό γραφείο «Γιάκοβλεφ» υπέβαλε ένα σχέδιο επιθετικού μη επανδρωμένου οχήματος, τύπου πυραύλου «Σκουντ». Εξωτερικά και με βάση τα χαρακτηριστικά του, το ρωσικό drone ήταν πολύ παρόμοιο με το αμερικανικό UCAV, Χ- 47.
Προδιαγραφές
Το νέο μαχητικό drone θα πρέπει να έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 10 τόνους. Η μέγιστη εμβέλεια δράσης θα πρέπει να είναι 4.000 χιλιόμετρα. Η ταχύτητα πτήσης, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 800 km/h. Το UCAV θα μπορεί να μεταφέρει δύο βλήματα «αέρος - εδάφους» / «αέρος - ραντάρ» ή δύο τηλεκατευθυνόμενες βόμβες συνολικού βάρους μέχρι ένα τόνο. Μέχρι τώρα, δεν είναι γνωστές άλλες πληροφορίες για την ανάπτυξη αυτού του τύπου μη επανδρωμένου αεροσκάφους.
Ο δεύτερος νικητής ήταν το ειδικό σχεδιαστικό γραφείο «Σουχόϊ», με το έργο X-40. Οι πληροφορίες σχετικά με αυτό το UCAV δίνονται με το σταγονόμετρο. Στο σχεδιασμό του νέου μαχητικού drone, είναι πιθανό να ενσωματωθούν τα προηγμένα χαρακτηριστικά μάχης των διάσημων μαχητικών Σουχόϊ («Su») και έτσι, να γίνει το πρωτότυπο μαχητικό 6ης γενιάς. Αυτό λέει και ο Γιούρι Μπορίσοφ, υπονοώντας ότι το μελλοντικό μαχητικό συγκρότημα θα δημιουργηθεί στη βάση της τεχνολογίας των καταδιωκτικών 5ης γενιάς T-50.
Tο έξυπνο μαχητικό
Στο T-50 έχει εφαρμοστεί η κύρια προϋπόθεση για τα σύγχρονα μαχητικά: Το πλήρως ψηφιακό πιλοτήριο με ένα τεράστιο αριθμό αισθητήρων σε όλη την άτρακτο και τις πτέρυγες του αεροσκάφους. Η τεχνολογία αυτή, δίνει τη δυνατότητα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του αεροπλάνου να επεξεργαστεί και να αναλύσει ανεξάρτητα τις πληροφορίες πτήσης, καθώς και να επιφέρει τις αναγκαίες προσαρμογές στην πολεμική αποστολή του μαχητικού εν πτήσει. Το πρωτοποριακό αεροσκάφος είναι ικανό να εκτελεί πτήσεις χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση πετώντας σε εξαιρετικά χαμηλά υψόμετρα και ακολουθώντας το ανάγλυφο του εδάφους (όπως οι πύραυλοι κρουζ) και έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει και να κατηγοριοποιεί τόσο εναέριους, όσο και θαλάσσιους και χερσαίους στόχους.
Κόστος
Η αγορά των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων σήμερα ανθεί παγκόσμια. Τα κράτη που κυριαρχούν στην αεροπορική βιομηχανία είναι διατεθειμένα να επενδύσουν στην ανάπτυξη προηγμένων UAV σχεδόν 55 δισεκατομμύρια δολάρια (εκ των οποίων τα 16 δισ. δολάρια θα πάνε άμεσα στην αγορά μη επανδρωμένων αεροσκαφών).
Στα μέσα Φεβρουαρίου 2014, ο ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού ανακοίνωσε, ότι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας σκοπεύει να δαπανήσει στο πλαίσιο του εξοπλιστικού προγράμματος μέχρι το 2020, 9,2 δισεκατομμύρια δολάρια (320 δισ. ρούβλια) για την προμήθεια UAV για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Απόρρητα συστήματα
Το πώς θα γίνει η κατανομή του διαθέσιμου προϋπολογισμού είναι ακόμα ασαφές. Όπως δείχνει η εμπειρία του παρελθόντος, οι παρουσιάσεις συστημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, χωρίζονται σε δύο μέρη: Ένα ανοικτό, όπου παρουσιάζονται UAV για χρήση σε τακτικό και επιχειρησιακό-τακτικό επίπεδο, συνήθως κατασκευασμένα με άδεια ή βασισμένα σε συστατικά που εισάγονται. Είναι κατά κανόνα drones διττού σκοπού. Και μια κλειστή παρουσίαση. Εκεί, οι εκπρόσωποι του υπουργείου μπορούν να δουν και να αξιολογήσουν στρατηγικά αεροσκάφη.
Σε μία από αυτές τις ειδικές παρουσιάσεις, όπως ισχυρίστηκε στη RBTH πηγή κοντά στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, οι σχεδιαστές έδειξαν στο Σεργκέι Σοϊγκού μια στρατηγική συσκευή που χρησιμοποιεί σαν πηγή ισχύος την ηλιακή ενέργεια. Οι διαστάσεις του εναέριου οχήματος ήταν τόσο μεγάλες, που οι μηχανικοί δεν έφεραν το drone στην επίδειξη, αλλά ο Σοϊγκού εξοικειώθηκε με τη λειτουργία του UAV μέσω της οθόνης της τηλεόρασης.
Η παρουσίαση σε «κλειστό κύκλο» σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, σημαίνει ότι η Ρωσία διαθέτει μοντέλα μη επανδρωμένων οχημάτων για τα οποία δεν θέλει να μιλήσει δημόσια. Ειδικά, όταν η κύρια αξία των drones δεν είναι τα αεροδυναμικά τους σχήματα, αλλά τα προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα των προγραμμάτων ελέγχου των αεροσκαφών.
