«Πώς δουλεύει ένας υπολογιστής» - Ενα περιοδικό από το 1978 που εξηγεί τα... αυτονόητα
Πιθανότατα ένα μικρό παιδί σήμερα να γνωρίζει πολλά περισσότερα για τη χρήση και τη λειτουργία ενός υπολογιστή, από όσα ήξερε ο μέσος άνθρωπος πριν από 30 περίπου χρόνια. Από τη μια βέβαια αυτό φαντάζει φυσιολογικό, αφού τότε οι υπολογιστές δεν ήταν γνωστοί στο ευρύ κοινό και πολύ λίγα άτομα είχαν άμεση επαφή μαζί τους. Από την άλλη, κάνει εντύπωση η τεράστια ενίσχυση των τεχνολογικών γνώσεων του συνόλου του πληθυσμού μέσα στα τελευταία χρόνια. Αυτό φυσικά οφείλεται στην ίδια τη τεχνολογία, η οποία εξελίχθηκε, έγινε πιο προσιτή σε όλους και εντάχθηκε στη ζωή μας σαν... σίφουνας.
Το τεύχος αρχίζει ενθαρρύνοντας τους αναγνώστες του να... «μην απογοητευτούν από την περιπλοκότητα του υπολογιστή και να ασχοληθούν με το νέο προϊόν της τεχνολογίας». Προειδοποιεί όμως παράλληλα πως ο ηλεκτρισμός είναι σαν τα... μαγικά. Κανείς δεν τα καταλαβαίνει και μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνα.
Στη συνέχεια ακολουθεί η παρουσίαση του υπολογιστή. «Τι είναι ο υπολογιστής» είναι ο τίτλος της τέταρτης σελίδας του τεύχους. Παρουσιάζει τους υπολογιστές ως κάτι συναρπαστικό και παράλληλα τρομακτικό. Είναι σαν ανθρώπινες μηχανές με υπερ-μυαλά, όπως αποκαλύπτει. Κάποιοι από αυτούς μπορούν να παίξουν και μουσική, προσθέτει.
Επόμενο στάδιο είναι η παρουσίαση των διαφορετικών μοντέλων που υπάρχουν. Αλλοι μεγαλύτεροι, άλλοι μικρότεροι ανάλογα με το σκοπό που υπηρετούν. Οπως λέει, υπάρχουν σε δύο βασικά χρώματα, το άσπρο και το γαλαζιο.
Δύο σελίδες μετά αναλύονται τα κύρια μέρη του υπολογιστή. Μια μικρή εισαγωγή σε έννοιες όπως η CPU, οι μονάδες εισόδου και η αποθήκευση. Η υποσημείωση που λέει πως «τα γαλλικά δεν μπορούν να μετατραπούν σε ηλεκτρονική μορφή» κάνει τη διαφορά.
Πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κασέτες και δισκέτες για να αποθηκεύσουμε και να μαγνητοφωνήσουμε. Ποια τα πλεονεκτήματα τους σε σχέση με τις παραδοσιακές σημειώσεις.
Ο υπολογιστής μπορεί να λειτουργήσει ως... αποθηκευτικός χώρος. Το περιοδικό εξηγεί την απίστευτη ικανότητα του υπολογιστή να συγκρατεί τις πληροφορίες που του δίνουμε και εξοικονομεί... χώρο.
Η κεντρική μονάδα επεξεργασίας, ή αλλιώς CPU, είναι ένα από τα τελευταία στάδια της... πρώτης γνωριμίας με τον υπολογιστή. Πώς καταφέρνει αυτό το εξάρτημα να ελέγχει τη λειτουργία του υπολογιστή και να επεξεργάζεται κάθε δεδομένο. Τα άγνωστα ερωτήματα, απαντημένα με τον πιο απλουστευμένο τρόπο, κυρίως με απλές παρομοιώσεις και μεταφορές στην... φυσιολογική ζωή.
Το τελευταίο και σημαντικό ερώτημα δεν θα μπορούσε να είναι άλλο. «Κάνει ποτέ λάθος ο υπολογιστής;». Το νέο τεχνολογικό προϊόν δεν κάνει ποτέ λάθος. Από την άλλη, οι χειριστές του μπορούν πολύ εύκολα να κάνουν λάθη που θα το οδηγήσουν σε αδιέξοδα. Μερικά από αυτά παρουσιάζονται στην τελευταία σελίδα του τεύχους.
