Νέο αίμα: Το απόλυτο ελιξίριο νεότητας!
Ενα βήμα κοντύτερα σε θεραπείες που θα αναστρέφουν τις επιπτώσεις του γήρατος στον εγκέφαλο, στους μυς, στην καρδιά και στα υπόλοιπα όργανα, έκαναν αμερικανοί ερευνητές. Εργαζόμενοι με ποντικούς, οι επιστήμονες πέτυχαν δραματική ανανέωση ηλικιωμένων πειραματοζώων στα οποία χορηγήθηκε αίμα από νεαρά ζώα.
Οι μελέτες
Τα ευρήματα των αμερικανών επιστημόνων δημοσιεύονται σε τρεις διαφορετικές εργασίες και, σύμφωνα με αυτά, τόσο η χορήγηση αίματος, όσο και η χορήγηση πλάσματος ή μιας πρωτεΐνης αυτού φάνηκαν να έχουν θετικές επιδράσεις στην μνήμη και στην γενικότερη λειτουργία του εγκεφάλου, καθώς και στην μυϊκή δύναμη και αντοχή. Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στον Σαν Φρανσίσκο, εκτιμούν ότι αντίστοιχες επιδράσεις μπορεί να υπάρξουν και σε ανθρώπους και σκοπεύουν να αρχίσουν σύντομα κλινικές δοκιμές.
Ου γαρ έρχεται μόνον
Το πέρασμα του χρόνου είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για μια σειρά ασθενειών, από τον καρκίνο και τα καρδιαγγειακά μέχρι τον διαβήτη και την άνοια. Καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνει και ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν σε βαθιά γεράματα, θεραπείες που θα προλαμβάνουν τα δεινά του γήρατος ή θα καθυστερούν την εμφάνισή τους εκτιμάται ότι μπορούν να προλάβουν επίσης και τις οικονομικές επιπτώσεις του στα συστήματα υγείας.
Τα ευρήματα
Και οι τρεις ερευνητικές ομάδες εφήρμοσαν έναν κλασσικό πειραματισμό: συνέδεσαν ένα γηραιό (18 μηνών) και ένα νέο (3 μηνών) ποντίκι ως να επρόκειτο για σιαμαίους. Στη συνέχεια μελέτησαν την επίδραση που είχε η κοινή ροή αίματος στο γηραιό. Σημειώνεται ότι ένα ποντίκι 18 μηνών αντιστοιχεί σε έναν άνθρωπο γύρω στα 70 έτη. Οπως αναφέρουν στο άρθρο τους στην επιθεώρηση «Nature Medicine», οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας διαπίστωσαν ότι στον ιππόκαμπο του γηραιού ποντικού αναπτύχθηκαν ισχυρότερες συνδέσεις και το ίδιο συνέβη όταν τα γηραιά ζώα δέχθηκαν πλάσμα (αίμα από το οποίο έχουν αφαιρεθεί τα κύτταρα) από νεότερα. Για την ακρίβεια, τα γηραιά ζώα μετά την μετάγγιση πλάσματος μπορούσαν να βρουν την έξοδο από έναν λαβύρινθο με την ίδια ταχύτητα που το πετυχαίνουν και πειραματόζωα έξι μηνών, ενώ η μνήμη τους ήταν ισάξια με εκείνη των τρίμηνων ποντικών!
Οι ερευνητές αποδίδουν την ανανεωτική επίδραση του νεαρού αίματος στον εγκέφαλο των γηραιών πειραματοζώων στην παρουσία της πρωτεϊνης Creb η οποία ρυθμίζει την έκφραση των γονιδίων που απαιτούνται για την δημιουργία νευρικών συνάψεων και η οποία μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου.
Εκτός από τον εγκέφαλο όμως, ενισχυμένη φάνηκε και η καρδιά και το μυϊκό σύστημα στις μελέτες των ερευνητών του Χάρβαρντ (μεταξύ των οποίων είναι και η ελληνικής καταγωγής μεταδιδακτορική ερευνήτρια Λήδα Κατσιμπάρδη). Όπως επισημαίνεται στις εργασίες τους, παρατήρησαν την αυξημένη ροή αίματος στον εγκέφαλο των γηραιών πειραματοζώων, την όξυνση της αίσθησης της όσφρησης, αλλά και αύξηση της αντοχής τους και της μυϊκής δύναμής τους.
Το σημαντικό είναι ότι οι ερευνητές του Χάρβαρντ μπόρεσαν να επαναλάβουν τις επιδράσεις της χορήγησης αίματος ή πλάσματος στα πειραματόζωα μόνο με την χορήγηση μιας δόσης της πρωτεϊνης GDF11, ενός αυξητικού παράγοντα τα ποσά του οποίου επίσης μειώνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Οι ελπίδες
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι έχουν λόγους να πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να επαναληφθούν με την ίδια επιτυχία και στους ανθρώπους. Τοποθετούν δε την έναρξη κλινικών δοκιμών στα επόμενα 2-5 χρόνια. Το κλειδί βεβαίως είναι τι θα δοκιμασθεί και ποιο μόριο είναι αυτό που θα βρεθεί να δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα χωρίς παρενέργειες. Ο χρόνος θα δείξει, αλλά μέχρι τότε οι ερευνητές προειδοποιούν να μην αρχίσουμε τις …μεταγγίσεις!
Οι μελέτες
Τα ευρήματα των αμερικανών επιστημόνων δημοσιεύονται σε τρεις διαφορετικές εργασίες και, σύμφωνα με αυτά, τόσο η χορήγηση αίματος, όσο και η χορήγηση πλάσματος ή μιας πρωτεΐνης αυτού φάνηκαν να έχουν θετικές επιδράσεις στην μνήμη και στην γενικότερη λειτουργία του εγκεφάλου, καθώς και στην μυϊκή δύναμη και αντοχή. Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στον Σαν Φρανσίσκο, εκτιμούν ότι αντίστοιχες επιδράσεις μπορεί να υπάρξουν και σε ανθρώπους και σκοπεύουν να αρχίσουν σύντομα κλινικές δοκιμές.
Ου γαρ έρχεται μόνον
Το πέρασμα του χρόνου είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για μια σειρά ασθενειών, από τον καρκίνο και τα καρδιαγγειακά μέχρι τον διαβήτη και την άνοια. Καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνει και ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν σε βαθιά γεράματα, θεραπείες που θα προλαμβάνουν τα δεινά του γήρατος ή θα καθυστερούν την εμφάνισή τους εκτιμάται ότι μπορούν να προλάβουν επίσης και τις οικονομικές επιπτώσεις του στα συστήματα υγείας.
Τα ευρήματα
Και οι τρεις ερευνητικές ομάδες εφήρμοσαν έναν κλασσικό πειραματισμό: συνέδεσαν ένα γηραιό (18 μηνών) και ένα νέο (3 μηνών) ποντίκι ως να επρόκειτο για σιαμαίους. Στη συνέχεια μελέτησαν την επίδραση που είχε η κοινή ροή αίματος στο γηραιό. Σημειώνεται ότι ένα ποντίκι 18 μηνών αντιστοιχεί σε έναν άνθρωπο γύρω στα 70 έτη. Οπως αναφέρουν στο άρθρο τους στην επιθεώρηση «Nature Medicine», οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας διαπίστωσαν ότι στον ιππόκαμπο του γηραιού ποντικού αναπτύχθηκαν ισχυρότερες συνδέσεις και το ίδιο συνέβη όταν τα γηραιά ζώα δέχθηκαν πλάσμα (αίμα από το οποίο έχουν αφαιρεθεί τα κύτταρα) από νεότερα. Για την ακρίβεια, τα γηραιά ζώα μετά την μετάγγιση πλάσματος μπορούσαν να βρουν την έξοδο από έναν λαβύρινθο με την ίδια ταχύτητα που το πετυχαίνουν και πειραματόζωα έξι μηνών, ενώ η μνήμη τους ήταν ισάξια με εκείνη των τρίμηνων ποντικών!
Οι ερευνητές αποδίδουν την ανανεωτική επίδραση του νεαρού αίματος στον εγκέφαλο των γηραιών πειραματοζώων στην παρουσία της πρωτεϊνης Creb η οποία ρυθμίζει την έκφραση των γονιδίων που απαιτούνται για την δημιουργία νευρικών συνάψεων και η οποία μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου.
Εκτός από τον εγκέφαλο όμως, ενισχυμένη φάνηκε και η καρδιά και το μυϊκό σύστημα στις μελέτες των ερευνητών του Χάρβαρντ (μεταξύ των οποίων είναι και η ελληνικής καταγωγής μεταδιδακτορική ερευνήτρια Λήδα Κατσιμπάρδη). Όπως επισημαίνεται στις εργασίες τους, παρατήρησαν την αυξημένη ροή αίματος στον εγκέφαλο των γηραιών πειραματοζώων, την όξυνση της αίσθησης της όσφρησης, αλλά και αύξηση της αντοχής τους και της μυϊκής δύναμής τους.
Το σημαντικό είναι ότι οι ερευνητές του Χάρβαρντ μπόρεσαν να επαναλάβουν τις επιδράσεις της χορήγησης αίματος ή πλάσματος στα πειραματόζωα μόνο με την χορήγηση μιας δόσης της πρωτεϊνης GDF11, ενός αυξητικού παράγοντα τα ποσά του οποίου επίσης μειώνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Οι ελπίδες
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι έχουν λόγους να πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να επαναληφθούν με την ίδια επιτυχία και στους ανθρώπους. Τοποθετούν δε την έναρξη κλινικών δοκιμών στα επόμενα 2-5 χρόνια. Το κλειδί βεβαίως είναι τι θα δοκιμασθεί και ποιο μόριο είναι αυτό που θα βρεθεί να δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα χωρίς παρενέργειες. Ο χρόνος θα δείξει, αλλά μέχρι τότε οι ερευνητές προειδοποιούν να μην αρχίσουμε τις …μεταγγίσεις!