Ενα μικροσκοπικό ακατοίκητο νησάκι -θησαυρός στη μέση του πουθενά: Γιατί το διεκδικούν 4 χώρες
Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που το κάνουν ξεχωριστό και για τα οποία Δανία, Ισλανδία, Ιρλανδία και Βρετανία «μάχονται» εδώ και περίπου μισό αιώνα για αποφασιστεί σε ποιόν ανήκει το νησί.
Παρά το ότι υπήρχαν γραπτές αναφορές για αυτό τον βράχο από τον 16ο αιώνα, η πρώτη γνωστή «προσγείωση» χρονολογείται στις αρχές του 19ου αιώνα από Ιρλανδούς ψαράδες. Στη συνέχεια, βέβαια, υπήρξε πολλή κίνηση στην περιοχή και άρχισαν να «περιπολούν» δανέζικα πολεμικά πλοία.
Το 1955, ωστόσο, ένα ελικόπτερο του βρετανικού προσγειώθηκε στο νησί μεταφέροντας τρεις στρατιώτες και έναν επιστήμονας, οι οποίοι τοποθέτησαν τη βρετανική σημαία και την στερέωσαν με τσιμέντο.
Το 1982, ωστόσο, οι βρετανικές ενέργειες δέχθηκαν ένα ισχυρό πλήγμα, καθώς, ο Διεθνής Θαλάσσιος Νόμος απαγόρευσε να θεωρούνται αποκλειστική οικονομική ζώνη βράχοι οι οποίοι δεν έχουν έστω και έναν κάτοικο.
Μετά από αυτή την απόφαση, η Βρετανία προχώρησε, το 1985, σε μια κίνηση που θεωρήθηκε από αρκετούς ως υπερβολική, καθώς, τοποθέτησε έναν πρώην Βρετανό στρατιώτη στο νησί, ο οποίος έμεινε εκεί για 40 ημέρες ώστε να ενδυναμώσει τις διεκδικήσεις της τότε κυβέρνησης Θάτσερ.
Βέβαια, αρκετά χρόνια αργότερα, η Greenpeace κατάφερε να γελοιοποιήσει πλήρως τις βρετανικές διεκδικήσεις, όταν, το 1997, ακτιβιστές προσγειώθηκαν στο νησί και έμειναν εκεί για 42 ημέρες. Μάλιστα, ανακήρυξαν το Rockall ως ανεξάρτητο μικρο -έθνος και το ονόμασας Waveland ( Η χώρα των κυμάτων).
Οι Βρετανικές διεκδικήσεις, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν σταμάτησαν να υπάρχουν, ενώ, ακόμη, σε πολλά έγγραφα το νησί αναφέρεται ως «Βρετανική αποκλειστική οικονομική ζώνη».
