Πούτιν: Ο πόλεμος του μέλλοντος δεν θα έχει νικητές

Στο Διάγγελμα του προς το Κοινοβούλιο ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν έθιξε το θέμα του αφοπλιστικού αστραπιαίου χτυπήματος. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Μόσχα παρακολουθεί προσεκτικά τα αντίστοιχα σχέδια και κανείς δεν θα πρέπει να τρέφει αυταπάτες αναφορικά με τις δυνατότητες να αποκτήσει στρατιωτική υπεροχή έναντι της Ρωσίας. Λόγος γίνεται για την αμερικανική θεωρία PGS. Prompt Global Straike, πράγμα που μπορεί να μεταφραστεί ως «ταχύτατο οικουμενικό χτύπημα». Η βασική του ιδέα έγκειται στο ύπαρξη δυνατότητας μη πυρηνικού χτυπήματος σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου σε διάστημα όχι μεγαλύτερο των 60 λεπτών μετά τη λήψη της απόφασης.

Η θεωρία PGS λαμβάνει υπόψη της τα πλέον σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα. Από τα ήδη γνωστά είναι οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι με μη πυρηνικές πολεμικές κεφαλές. Από τα σύγχρονα είναι τα υπερηχητικά όπλα, η ισχύς των οποίων συγκρίνεται με 12 τόνους τροτουόλης. Οι νέοι τύποι αμερικανικών πυραύλων τύπου Gruz έχουν πολύ σημαντικές δυνατότητες, είπε ο γενικός διευθυντής του περιοδικού «Εθνική Άμυνα» Ίγκορ Κοροτσένκο, μιλώντας στη «Φωνή της Ρωσίας»:

Πρώτον, είναι η δυνατότητα επαναπρογραμματισμού κατά τη διάρκεια της πτήσης. Και η δεύτερη σημαντική δυνατότητα: είναι δυνατός ο προγραμματισμός του χτυπήματος κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι στόχοι να πλήττονται ταυτόχρονα. Κατά τη μαζική επίθεση, όταν θα εκτοξευτούν 500 – 600 πύραυλοι αυτού του τύπου, είναι αδύνατο να τους καταρρίψεις. Εκτός από αυτό, θα χρησιμοποιούνται μη επανδρωμένα αεροσκάφη για την πλήξη αντιαεροπορικών συστοιχιών. Θα χρησιμοποιηθούν μέσα ραδιοηλεκτρονικής καταστολής. Είναι η θεωρία του αστραπιαίου ταυτόχρονο εκτυφλωτικού οικουμενικού χτυπήματος, μετά από το οποίο θα υπάρχει μόνο χάος.

Μία από τις βασικές θέσεις της θεωρίας PGS είναι η περιορισμένη ή πλήρης απόρριψη της χρήσης πυρηνικών κεφαλών. Οι αμερικανοί σήμερα πλέον με τους συμβατικούς εξοπλισμούς μπορούν να επιτύχουν το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά σε πολύ υψηλότερο τεχνολογικό επίπεδο. Άλλωστε, οι αναλυτές δεν αποκλείουν ότι αμέσως μετά το αστραπιαίο οικουμενικό χτύπημα η σύγκρουση να περάσει σε πυρηνικό επίπεδο.

Σε κάθε περίπτωση, η θεωρία PGS, όπως τη διατυπώνουν στο Πεντάγωνο, είναι το νέο σημείο τριβής στις σχέσεις Ρωσίας – ΗΠΑ, σύμφωνα με τον Ίγκορ Κοροτσένκο:

Στην προηγούμενη περίοδο είχε διαμορφωθεί μια ισορροπία δυνάμεων, η οποία εν πολλοίς ήταν θεμελιωμένη στο γεγονός ότι η Ρωσία και οι ΗΠΑ είχα ίσες ευκαιρίες σε πιθανό πόλεμο, λόγω του ότι στα οπλοστάσια των δύο κρατών υπήρχαν πυρηνικά όπλα. Ο καθολικός παγκόσμιος πόλεμος ήταν ουσιαστικά ελάχιστα πιθανός. Το ρίσκο της αμοιβαίας εξόντωσης θεμελίωνε τη συγκρατημένη συμπεριφορά.

Ωστόσο, η υλοποίηση στις ΗΠΑ προγραμμάτων, τα οποία συνδέονται με τη δημιουργία οπλοστασίο για αστραπιαίο οικουμενικό χτύπημα με συμβατικές ένοπλες δυνάμεις υπονομεύει τη στρατηγική σταθερότητα και κάνει απρόβλεπτη την εξέλιξη της κατάστασης.

Κι αν τα σχέδια των ΗΠΑ είναι ικανά να υπονομεύσουν την περιφερειακή και την παγκόσμια σταθερότητα, αν φέρνουν κοντά την «Ημέρα της κρίσης», αυτά τα σχέδια θα πρέπει να απορριφθούν ανεξάρτητα από τις οιωνεί δυνατότητες και οφέλη τους. Γιατί, κατ’ ουσίαν, τίποτα δεν έχει αλλάξει: στον πόλεμο του μέλλοντος, όπως και στην παραδοσιακή θερμοπυρηνική σύγκρουση, δεν θα υπάρχουν νικητές.

Πηγή