Στην κορυφή της «νοητικής αλυσίδας» τα δελφίνια
Είναι από τα πιο συμπαθή και φιλικά προς τον άνθρωπο όντα. Ο άνθρωπος αντιλήφθηκε γρήγορα ότι τα δελφίνια είναι ιδιαίτερα έξυπνα, αλλά τα τελευταία χρόνια η επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει ολοένα και περισσότερες δυνατότητες και ικανότητές τους. Ορισμένες από αυτές μάλιστα είναι μοναδικές στο ζωικό βασίλειο και συγκρίνονται μόνο με εκείνες του ανθρώπου. Η επιστημονική κοινότητα συνομολογεί πλέον ότι τα δελφίνια είναι τα εξυπνότερα πλάσματα στον πλανήτη μετά τον άνθρωπο.
Υψηλό IQ
H ζωολόγος Λόρι Μαρίνο του Πανεπιστημίου Εμορι της Ατλάντα έχει μέσω μαγνητικών τομογραφιών χαρτογραφήσει τους εγκεφάλους των δελφινιών και τους έχει συγκρίνει με αυτούς πρωτευόντων θηλαστικών (ανθρώπων και πιθήκων), αποκαλύπτοντας ότι τα δελφίνια έχουν εντυπωσιακά μεγάλη αναλογία νεοφλοιού, του εξελικτικά πιο σύγχρονου τμήματος του εγκεφάλου, στο οποίο εδράζονται οι ανώτερες νοητικές λειτουργίες.
Κάποιες μελέτες έχουν δείξει ότι οι εξυπνότεροι πίθηκοι μπορούν να φθάσουν τη νοημοσύνη τρίχρονων παιδιών. Γι' αυτό και ορισμένοι επιστήμονες υποστήριζαν ότι τα δελφίνια πρέπει να τοποθετηθούν στη «νοητική αλυσίδα» του ζωικού βασιλείου κάτω από τους χιμπαντζήδες.
Ωστόσο νέες συμπεριφορικές μελέτες ήλθαν να επιβεβαιώσουν ότι τα δελφίνια ξεπερνούν τους χιμπαντζήδες σε εξυπνάδα, και μάλιστα υποστηρίζουν πως έχουν ξεχωριστές προσωπικότητες, ισχυρή αίσθηση του εαυτού τους, ενώ μπορούν να σκεφθούν ακόμη και για το μέλλον. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι το ένα δελφίνι μαθαίνει από το άλλο νέες μορφές συμπεριφοράς, διαδικασία που θεωρείται «κλειδί» για την ανάπτυξη πολιτισμού.
Η Νταϊάνα Ράις, καθηγήτρια Ψυχολογίας του Κολεγίου Χάντερ στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, έδειξε ότι τα δελφίνια μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη καθώς και ότι χρησιμοποιούν τον καθρέφτη για να δουν διάφορα μέρη του σώματός τους. Επίσης αποκάλυψε ότι τα δελφίνια μπορούν να μάθουν μια συμβολική γλώσσα. Αλλες έρευνες έδειξαν ότι τα δελφίνια μπορούν να λύσουν δύσκολα προβλήματα, ενώ όσα ζουν ελεύθερα στη θάλασσα μπορούν να συνεργαστούν με τρόπους που υποδηλώνουν πολύπλοκες κοινωνικές δομές και υψηλού επιπέδου συναισθηματικές αντιδράσεις.
Η επικοινωνία
Ενα από τα πιο σημαντικά πειράματα στην προσπάθεια ανάπτυξης μιας κοινής «γλώσσας» επικοινωνίας ανάμεσα στον άνθρωπο και στα δελφίνια έκαναν επιστήμονες του Wild Dolphin Ρroject στη Φλόριδα. Πρόκειται για την πρώτη μελέτη του είδους η οποία διεξήχθη σε δελφίνια τα οποία ζουν στο φυσικό περιβάλλον τους και όχι υπό συνθήκες αιχμαλωσίας. Επιστήμονες και δελφίνια δημιούργησαν μια δική τους γλώσσα η οποία αποτελούνταν από διαφορετικούς ήχους και σύμβολα.
Το πείραμα επικεντρώθηκε σε μια «συζήτηση» μεταξύ δελφινιών και ανθρώπων, στην οποία το ένα είδος ζητούσε από το άλλο αντικείμενα όπως μια μπάλα. Επιστήμονες και δελφίνια συνεννοούνταν μέσω ενός ειδικού υποβρύχιου πληκτρολογίου στο οποίο το κάθε πλήκτρο έφερε ένα διαφορετικό σύμβολο και έβγαζε έναν συγκεκριμένο ήχο.
Οταν ένα δελφίνι πατούσε κάποιο πλήκτρο με τη μύτη του, οι ερευνητές τού πετούσαν το αντικείμενο που αντιστοιχούσε σε αυτό το πλήκτρο μέσα στο νερό. Αντιστοίχως το δελφίνι μπορούσε να «σφυρίξει» τον ήχο ενός πλήκτρου και τότε οι επιστήμονες του έριχναν και πάλι μέσα στο νερό το αντικείμενο που αφορούσε το συγκεκριμένο πλήκτρο. Σε διάστημα τριών ετών, άνθρωποι και δελφίνια επικοινώνησαν με αυτόν τον τρόπο σε 40 διαφορετικές «συνεδρίες» διάρκειας μισής ώρας η καθεμία
Εξαιρετική μνήμη
Πριν από μία εβδομάδα τα δελφίνια κατέκτησαν μία ακόμη πρωτιά στο ζωικό βασίλειο. Μια νέα μελέτη έδειξε ότι τα συμπαθή θαλάσσια θηλαστικά έχουν την ισχυρότερη μνήμη μετά τον άνθρωπο.
Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής ειδικούς του Πανεπιστημίου του Σικάγο διεξήγαγε μελέτη στην οποία διαπιστώθηκε ότι τα δελφίνια μπορούν να ανασύρουν αναμνήσεις ηλικίας 20 ετών! Οι επιστήμονες μελέτησαν τις σχέσεις ανάμεσα σε 56 δελφίνια που κατά καιρούς μετακινούνταν μεταξύ διαφορετικών ενυδρείων και ζωολογικών κήπων. Χρησιμοποιώντας ηχεία κάτω από το νερό, οι ερευνητές έπαιζαν σε δελφίνια ηχογραφήσεις από σφυρίγματα άλλων δελφινιών με τα οποία είχαν κάποτε συνυπάρξει. Το κάθε δελφίνι παράγει ξεχωριστούς ήχους, ένα χαρακτηριστικό σφύριγμα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν, όπως ανέφεραν στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B», ότι ένα δελφίνι είναι σε θέση να θυμηθεί το σφύριγμα ενός άλλου δελφινιού με το οποίο ζούσε μαζί αλλά κάποια στιγμή αποχωρίστηκαν και δεν είχαν επαφή για διάστημα 20 ετών.
Ομορφα, επιδέξια και πάνω απ’ όλα πανέξυπνα τα δελφίνια
H ζωολόγος Λόρι Μαρίνο του Πανεπιστημίου Εμορι της Ατλάντα έχει μέσω μαγνητικών τομογραφιών χαρτογραφήσει τους εγκεφάλους των δελφινιών και τους έχει συγκρίνει με αυτούς πρωτευόντων θηλαστικών (ανθρώπων και πιθήκων), αποκαλύπτοντας ότι τα δελφίνια έχουν εντυπωσιακά μεγάλη αναλογία νεοφλοιού, του εξελικτικά πιο σύγχρονου τμήματος του εγκεφάλου, στο οποίο εδράζονται οι ανώτερες νοητικές λειτουργίες.
Κάποιες μελέτες έχουν δείξει ότι οι εξυπνότεροι πίθηκοι μπορούν να φθάσουν τη νοημοσύνη τρίχρονων παιδιών. Γι' αυτό και ορισμένοι επιστήμονες υποστήριζαν ότι τα δελφίνια πρέπει να τοποθετηθούν στη «νοητική αλυσίδα» του ζωικού βασιλείου κάτω από τους χιμπαντζήδες.
Ωστόσο νέες συμπεριφορικές μελέτες ήλθαν να επιβεβαιώσουν ότι τα δελφίνια ξεπερνούν τους χιμπαντζήδες σε εξυπνάδα, και μάλιστα υποστηρίζουν πως έχουν ξεχωριστές προσωπικότητες, ισχυρή αίσθηση του εαυτού τους, ενώ μπορούν να σκεφθούν ακόμη και για το μέλλον. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι το ένα δελφίνι μαθαίνει από το άλλο νέες μορφές συμπεριφοράς, διαδικασία που θεωρείται «κλειδί» για την ανάπτυξη πολιτισμού.
Η Νταϊάνα Ράις, καθηγήτρια Ψυχολογίας του Κολεγίου Χάντερ στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, έδειξε ότι τα δελφίνια μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη καθώς και ότι χρησιμοποιούν τον καθρέφτη για να δουν διάφορα μέρη του σώματός τους. Επίσης αποκάλυψε ότι τα δελφίνια μπορούν να μάθουν μια συμβολική γλώσσα. Αλλες έρευνες έδειξαν ότι τα δελφίνια μπορούν να λύσουν δύσκολα προβλήματα, ενώ όσα ζουν ελεύθερα στη θάλασσα μπορούν να συνεργαστούν με τρόπους που υποδηλώνουν πολύπλοκες κοινωνικές δομές και υψηλού επιπέδου συναισθηματικές αντιδράσεις.
Η επικοινωνία
Ενα από τα πιο σημαντικά πειράματα στην προσπάθεια ανάπτυξης μιας κοινής «γλώσσας» επικοινωνίας ανάμεσα στον άνθρωπο και στα δελφίνια έκαναν επιστήμονες του Wild Dolphin Ρroject στη Φλόριδα. Πρόκειται για την πρώτη μελέτη του είδους η οποία διεξήχθη σε δελφίνια τα οποία ζουν στο φυσικό περιβάλλον τους και όχι υπό συνθήκες αιχμαλωσίας. Επιστήμονες και δελφίνια δημιούργησαν μια δική τους γλώσσα η οποία αποτελούνταν από διαφορετικούς ήχους και σύμβολα.
Το πείραμα επικεντρώθηκε σε μια «συζήτηση» μεταξύ δελφινιών και ανθρώπων, στην οποία το ένα είδος ζητούσε από το άλλο αντικείμενα όπως μια μπάλα. Επιστήμονες και δελφίνια συνεννοούνταν μέσω ενός ειδικού υποβρύχιου πληκτρολογίου στο οποίο το κάθε πλήκτρο έφερε ένα διαφορετικό σύμβολο και έβγαζε έναν συγκεκριμένο ήχο.
Οταν ένα δελφίνι πατούσε κάποιο πλήκτρο με τη μύτη του, οι ερευνητές τού πετούσαν το αντικείμενο που αντιστοιχούσε σε αυτό το πλήκτρο μέσα στο νερό. Αντιστοίχως το δελφίνι μπορούσε να «σφυρίξει» τον ήχο ενός πλήκτρου και τότε οι επιστήμονες του έριχναν και πάλι μέσα στο νερό το αντικείμενο που αφορούσε το συγκεκριμένο πλήκτρο. Σε διάστημα τριών ετών, άνθρωποι και δελφίνια επικοινώνησαν με αυτόν τον τρόπο σε 40 διαφορετικές «συνεδρίες» διάρκειας μισής ώρας η καθεμία
Εξαιρετική μνήμη
Πριν από μία εβδομάδα τα δελφίνια κατέκτησαν μία ακόμη πρωτιά στο ζωικό βασίλειο. Μια νέα μελέτη έδειξε ότι τα συμπαθή θαλάσσια θηλαστικά έχουν την ισχυρότερη μνήμη μετά τον άνθρωπο.
Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής ειδικούς του Πανεπιστημίου του Σικάγο διεξήγαγε μελέτη στην οποία διαπιστώθηκε ότι τα δελφίνια μπορούν να ανασύρουν αναμνήσεις ηλικίας 20 ετών! Οι επιστήμονες μελέτησαν τις σχέσεις ανάμεσα σε 56 δελφίνια που κατά καιρούς μετακινούνταν μεταξύ διαφορετικών ενυδρείων και ζωολογικών κήπων. Χρησιμοποιώντας ηχεία κάτω από το νερό, οι ερευνητές έπαιζαν σε δελφίνια ηχογραφήσεις από σφυρίγματα άλλων δελφινιών με τα οποία είχαν κάποτε συνυπάρξει. Το κάθε δελφίνι παράγει ξεχωριστούς ήχους, ένα χαρακτηριστικό σφύριγμα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν, όπως ανέφεραν στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B», ότι ένα δελφίνι είναι σε θέση να θυμηθεί το σφύριγμα ενός άλλου δελφινιού με το οποίο ζούσε μαζί αλλά κάποια στιγμή αποχωρίστηκαν και δεν είχαν επαφή για διάστημα 20 ετών.