Οι ογκόλιθοι Moeraki είναι ασυνήθιστα μεγάλες, σφαιρικές πέτρες, που βρίσκονται στην παραλία Koekohe στο Otago της Νέας Ζηλανδίας.
Το πιο εντυπωσιακό σε αυτούς τους ογκόλιθους είναι το ασυνήθιστα μεγάλο μέγεθός τους και ότι οι περισσότεροι είναι σχεδόν τέλεια σφαιρικοί.
Όμως, οι σφαιρικοί ογκόλιθοι Moeraki δεν είναι μοναδικοί. Πανομοιότυποι σφαιρικοί ογκόλιθοι είναι και οι ονομαζόμενοι Koutu, που βρίσκονται στην παραλία Hokianga της Νέας Ζηλανδίας και φτάνουν σε διάμετρο τα 3 μέτρα. Επίσης στη βόρεια ακτή του Shag Point, 12 περίπου μίλια νότια του σημείου, όπου βρίσκονται οι Moeraki βρίσκονται οι, παρόμοιου μεγέθους, ογκόλιθοι Katiki.
Επίσης υπάρχουν τέτοιο ογκόλιθοι και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως κατά μήκος του ποταμού Cannonball στη Βόρεια Ντακότα (με διάμετρο 3 μέτρα), στη βορειοανατολική Utah και στο κεντρικό Wyoming (με διάμετρο 4 έως 6 μέτρα).
Μια εξηγηση του φαινομενου μετα απο αρκετο χρονο ερευνας και μελετης εδωσε ο Δρ Ρομπερτ Σμιθ του Γεωγραφικου Γεωλογικου Οργανισμου των ΗΠΑ, δια χειρος Matthew W. Stirling, στο περιοδικο Αινιγματα του Συμαπντος τευχ.6 Νοεμβριος 1975.
" Οι σφαιρες σχηματιστηκαν κατα την διαρκεια της Τριτογενους Γεωλογικης περιοδου", ανεφερε ο Δρ Σμιθ, "και κρυσταλλοποιξθηκαν σε υψηλες θερμοκρασιες, σε μια μητρα συσσωρευσης ενος ρευματος σταχτης. Μια χιονοστιβαδα αυτης της σταχτης που δεν ριχτηκε απο τον ουρανο, κατεκλυσε την περιοχη.
" Αντιστοιχα με αλλα ρευματα σταχτης, ξερουμε πως το υλικο εδω ηταν περιπου κατα 4/5 του βαρους τους, καυτος κρυσταλλος απο ηφαιστειο, με πορωδη μεσοδιαστηματα που αποτελουν περισσοτερο απο το μισο του ογκου του. Στις υποθετικες θερμοκρασιες αναμεσα στους 1.000 και 1.400 βαθμους Φαρεναιτ, με βαθμιαια ψυξη, η σταχτη απο το ηφαιστειο κρυσταλλοποιηθηκε".
" Η κρυσταλλοποιηση των σφαιρων του Τζαλισκο", συνεχισε ο Δρ Σμιθ, "αρχισε στον πυρηνα ενος απλου κρυσταλλικου υλικου. Αεριαπου απελευθερωθηκαν απο αυτο το υλικο, κατευθυνθηκαν σε ολες τις κατευθυνσεις, βοηθωντας την περαιτερω κρυσταλλοποιηση των συνεχως συσσωρευμενων υλικων με αποτελεσμα το σχηματισμο των σφαιρων.
Η χημικη διαδικασια συνεχιστηκε μεχρι που σταματησε με την ψυξη ή την ενωση των σφαιρων.
" Βρηκα μια σφαιρα, ακομα εγκλωβισμενη μεσα σε μια αμετακινητη , μητρα σταχτης, η οποια μολονοτι στερεοποιημενη ηταν πιο μαλακη κι' απο την πετρινη σφαιρα. Αλλα απο τις πιο πολλες η μητρα ειχε διαβρωθει αφινωντας τελειως εκθετα αυτα τα κειμηλια.
" δεν ξερω παρα μοναχα μιαν αλλη περιοχη οπου συνεπεσε να βρεθουν σφαιρες σε ιζηματα σταχτης. Ειναι κοντα στο Λος Αλαμος, του Νεου Μεξικου, οπου εγω και ο συνεργατης μου Π. Α. Μπελλευ βρηκαμε εξι ομαδες σε μια περιοχη 500 τετραγωνικων μιλλιων.
Η μεγαλυτερη πετρα που μετρησαμε ειχε μοναχα δυο ποδια διαμετρο.
Οι σφαιρες του Τζαλισκο ποικιλλουν σε διαμετρο απο δυο ως περισσοτερο απο 11 ποδια, και μαλλον ειναι μοναδικες στον κοσμο".
Στην δεκαετία του 1930 στην Costa Rica έγινε μια αρχαιολογική ανακάλυψη που μέχρι και σήμερα προβληματίζει τους αρχαιολόγους χωρίς να έχουν δώσει μια λογική εξήγηση το τι είναι αλλά και γιατί φτιάχτηκαν και από ποιους, η ανακάλυψη αυτήν έφερε στο φως τις αινιγματικές Πέτρινες Σφαίρες τις Costa Rica!! H ανακάλυψη αυτή έγινε στην νότια πλευρά της χώρας στην κοιλάδα Diquis στην ακτή του Ειρηνικού ωκεανού.
Η ανακάλυψη έγινε από ομάδες εργατών που έσκαβαν για να φρεσκάρουν το χώμα για λογαριασμό ενός αγροτικού συλλόγου που ασχολείτο αποκλειστικά με φρούτα!! Καθώς φρέσκαραν το χώμα ώστε να μπορέσουν να φυτέψουν μπανανιές έφεραν στην επιφάνεια δεκάδες εκατοντάδες από τις αινιγματικές αυτές ολοστρόγγυλες πέτρες.
Αμέσως άρχισε μια φήμη, ότι στις αρχαίες αυτές πέτρες οι αρχαίοι έκρυβαν στο εσωτερικό τους κοσμήματα, χρυσαφικά, αλλά και διαμάντια!!! Το αποτέλεσμα αυτής της ψεύτικης φήμης ήταν να καταστραφούν παρά πολλές από τους εργάτες.
Όταν κάποια στιγμή οι αρχές έμαθαν για τις πέτρες αυτές σταμάτησαν το καταστροφικό έργο των εργατών και μετέφεραν τις πέτρες στο εθνικό μουσείο του Σαν Χοσέ!Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Η Doris Stone ήταν αυτή που έκανε γνωστές τις παράξενες αυτές πέτρες σε όλο τον κόσμο γράφοντας το 1943 ένα άρθρο μαζί με φωτογραφίες στα πιο έγκυρα περιοδικά εκείνης της εποχής.
Ο Dr. Samuel Lothrop του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ κατά τύχη συνάντησε την Doris Stone την εποχή εκείνη, έμαθε για τις πέτρες από αυτήν και επικέντρωσε τις μελέτες του αλλά και τις ανασκαφές στο δέλτα Diquis οπού και έφερε στο φως σημαντικό αριθμό από αυτές!!
Η πρώτη επίσημη έκθεση παγκοσμίως έγινε από αυτόν το 1963 με τίτλο οι Παράξενες Πέτρες του Diquis στην Costa Rica.Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες ποιοι φτιάξανε τις πέτρες αυτές, μα το πιο περίεργο είναι ότι είναι τόσο παλιές από την εποχή που δεν υπήρχαν σιδερένια εργαλεία για να φτιαχτούν, εκτός αυτού κάποιες από τις πέτρινες αυτές μπάλες είναι τόσο λείες που πολύ μιλάνε για τεχνολογία λέιζερ!!! Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι οι πέτρες αυτές ήρθαν από την χαμένη Ατλαντίδα!! Δεν εξηγούν όμως το λόγο γιατί, υπάρχει όμως και άλλη ερώτηση εφόσον καταστρεφόταν το νησί γιατί να έμπαιναν στον κόπο να μεταφέρουν τόσες εκατοντάδες πέτρες; Δεν θα κοιτούσαν να σωθούν από την καταστροφή, που θα βρίσκανε χρόνο να πάρουν μαζί τους τόσες πολλές βαριές πέτρες; Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Υπάρχει και άλλη μια εξήγηση που την πιστεύουν πολλοί στην Costa Rica. Μιλάνε για ένα φίλτρο που είχαν στην διάθεση τους οι Μάγια το οποίο το έριχναν στους βράχους και μαλάκωναν σαν ζυμάρι!! Έτσι πιστεύουν ότι φτιάξανε και το περίφημο παλάτι στο Μάτσου Πίτσου.
Το παράξενο με αυτήν την εκδοχή είναι ότι το πιστεύουν αρκετές φυλές σε όλη την Νότιο Αμερική, μάλιστα κάποιες λένε ότι έχουν ακόμα στην κατοχή τους την συνταγή για το φίλτρο αυτό!!!Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Άλλη μια εξήγηση είναι ότι υπήρχαν γίγαντες εκείνη την εποχή που είχαν έρθει από το διάστημα, έφτιαξαν τις πέτρες αυτές για να τις τοποθετήσουν όπως ακριβώς ήταν η αστρική διάταξη εκείνη την εποχή!! Βεβαία ως συνήθως κανένας δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα αυτό, αν και πολλές από τις πέτρες δεν βρίσκονται πλέων στην θέση που τις βρήκαν.
Όταν ανακάλυπταν τις πέτρες κάποιες φορές ήταν σε ομάδες των δώδεκα και κάποιες φορές σε ομάδες των είκοσι. Πάντα αυτές η ομάδες ήταν ευθυγραμμισμένες Νότια ή Βόρια!! Υπάρχει και μια πέτρα που βρέθηκε οπού έχουν σμιλευτεί πάνω της πετρογλυφικά που έχουν αποδοθεί σε αστρικούς αστερισμούς!!Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Σχεδόν όλες οι πέτρες είναι φτιαγμένες από σκληρό γρανίτη από το βουνό Talamanca που βρίσκετε 50 μίλια μακριά από την τοποθεσία που βρέθηκαν!! Οι πέτρες είναι όλες τέλεια φτιαγμένες κάνοντας λόγο κάποιοι ότι χρησιμοποιούσαν κάποιο είδος μηχανικής για να τις φτιάξουν τόσο τέλεια. Η πιο βαριά ξεπερνά τους 12 τόνους βάρος και η πιο μικρή τα 100 γραμμάρια!!! Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Ένα άλλο πρόβλημα που τίθεται είναι το έδαφος της περιοχής είναι πολύ δύσκολο να το διαβεί κάποιος από το δάσος αλλά και από τους χιλιάδες λόφους που έχει τριγύρω. Έτσι κάνουν λόγο ότι μεταφέρθηκαν από αέρος φουντώνοντας τις θεωρίες περί εξωγήινης κατασκευής. Ας πούμε ότι είναι έτσι, γιατί να μπουν στον κόπο οι εξωγήινοι να φτιάξουν τόσες πολλές πέτρινες μπάλες; Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή ότι οι «Λαβυρίνθιοι» που βγήκαν από την μέση γη έφτιαξαν τις πέτρες αυτές!! Τις έφτιαχναν και τις έπαιρναν μαζί τους, χωρίς να ξέρει τον λόγο κανείς, αφήνοντας πίσω αυτές που δεν είχαν φτιάξει καλά!! Δηλαδή αυτές που είχαν φτιάξει τέλεια πως θα ήταν; Οι πέτρινες Σφαίρες της Costa Rica.
Βέβαια υπάρχει και η επιστημονική εξήγηση από την κορυφαία στο είδος της Ιφιγένεια Κουιντανίλα που είναι Διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο Auto Noma de Barcelona.
Ισχυρίζεται ότι οι πέτρες φτιάχτηκαν από το 800 έως το 1200 μ.Χ. από τους ντόπιους. Λέει ότι είχαν κάποια εργαλεία χειρός όπως τα metate από νεφρίτη και τα έφτιαχναν!! Και για να επιτύχουν την λεία επιφάνεια τους έπαιρναν άμμο μαζί με δέρμα ζώου και έτριβαν τις πέτρες!!!
