Μυθικά πλάσματα

Οι μυθολογίες και παραδόσεις των λαών είναι γεμάτες από αναφορές σε παράξενα πλάσματα, τα οποία είναι αρκετά έως πολύ διαφορετικά από τα πλάσματα που περιγράφονται στη Ζωολογία και τη Βιολογία που γνωρίζουμε.
Υπάρχουν διάφορες απόψεις που προσπαθούν να εξηγήσουν τις αναφορές αυτές. Η πλέον διαδεδομένη είναι εκείνη που θέλει τους αρχαίους λαούς να στερούνται των γνώσεων που έχουμε εμείς σήμερα, με αποτέλεσμα να γίνονται υπερβολικοί στις περιγραφές άγνωστων σε εκείνους πλασμάτων.

Μια άλλη θεωρία ισχυρίζεται ότι τα μυθικά αυτά πλάσματα ήταν παρακλάδια της Εξέλιξης που πλέον έχουν εξαφανιστεί και έχουν περάσει στη σφαίρα του μύθου. Μια τρίτη άποψη θέλει τα πλάσματα αυτά να είναι προβολές υποσυνείδητων φόβων των λαών και προσπάθεια να δώσουν μορφή, σχήμα και υπόσταση στους φόβους τους, προσωποποιώντας φυσικές δυνάμεις που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν αλλιώς. Μια τελευταία άποψη αναφέρει ότι τα πλάσματα εκείνα είναι υβριδικά, που προέκυψαν από γενετικά πειράματα στο παρελθόν, στα οποία ενεπλέκη η αρχαία υπερεπιστήμη και εξωγήινοι επισκέπτες του πλανήτη. Αυτή η τελευταία άποψη είναι και η λιγότερο δυνατό να ερευνηθεί, δεδομένου ότι τα πλάσματα αυτά δεν κυκλοφορούν ευρέως και δεν έχει καταστεί δυνατό να δοθεί οποιαδήποτε απόδειξη της ύπαρξής τους. Συνήθως γίνονται αντιληπτά από μάρτυρες που, για διάφορους λόγους δεν κατέστη δυνατό να προσκομίσουν σοβαρά στοιχεία που να πιστοποιούν την αλήθεια, ενώ ερευνητικές αποστολές που οργανώθηκαν για τον εντοπισμό τέτοιων πλασμάτων κατέληξαν σε αδιέξοδο, τουλάχιστον επίσημα.
Στο σημερινό άρθρο θα παρουσιάσουμε μερικά από τα πλάσματα αυτά και τις ιστορίες που τα συνοδεύουν. Χρήσιμη πηγή, πάνω στην οποία στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό το παρόν άρθρο είναι η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια “Βικιπαίδεια” αλλά και οι προσωπική μου γνώση πάνω σε αυτά τα θέματα.
Επίσης, θα ήθελα να παρακαλέσω τους αναγνώστες του ιστολογίου να συμμετέχουν και οι ίδιοι στη θεματολογία καταθέτοντας τα σχόλιά τους επάνω στα άρθρα, ώστε να ακολουθεί συζήτηση και ανταλλαγή γνώσεων και απόψεων, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό μέσα από ένα ιστολόγιο, το οποίο απέχει πολύ (και ευτυχώς σε μεγάλο βαθμό) από το να είναι φόρουμ συζητήσεων.

Λερναία Ύδρα. Ίσως το πλέον γνωστό μυθικό πλάσμα που κατοικούσε μόλις 10 χιλιόμετρα μακριά από εμένα, στη λίμνη Λέρνη. Ήταν κόρη της Έχιδνας και του Τυφώνα και, δικαιολογώντας απολύτως τα γονίδια των γονέων της, ήταν ένα μυθικό ον σαν φίδι, με επτά ή εννιά κεφάλια, που μόλις του έκοβες το ένα, φύτρωναν άλλα δύο στη θέση του. Το μεσαίο κεφάλι, το κεντρικό, ήταν αθάνατο. Τη σκότωσε ο Ηρακλής σε έναν από τους πλέον γνωστούς άθλους του.
Βασιλίσκος. Υποτίθεται πως είναι ένα φίδι ή σαύρα, βασιλιάς των ερπετών, που είναι τόσο δηλητηριώδες ώστε αρκεί μια και μόνο ματιά του για να σκοτώσει. Αναφέρεται από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι αλλά και σε μερικά Γριμόρια, στα οποία υπάρχουν μαγικές συνταγές για το πως μπορεί κανείς να φτιάξει έναν Βασιλίσκο. Οι περιγραφές του ποικίλουν από ένα μικρό, απλό φίδι, έως ένα τεράστιο ερπετό που μπορεί να εκτοξεύσει φωτιές και τοξικές εκπνοές. Σε μερικές παραδόσεις, παραδόξως, φαίνεται ότι ο κόκορας μπορεί να τον σκοτώσει.
Κένταυροι. Πλάσματα που ήταν άνθρωποι από τη μέση και πάνω και άλογα στο κάτω μέρος. Γιοί του Ηξίωνα και της Νεφέλης ή και του Απόλλωνα, κατοικούσαν στη Θεσσαλία και ο πιο διάσημος από αυτούς ήταν ο Χείρων, που προφανώς ήταν κάτοχος μεγάλων γνώσεων και ίσως ο πιο εξευγενισμένος από αυτούς. Διάσημο θέμα των αρχαίων καλλιτεχνών ήταν ο περίφημος πόλεμός τους με τους Λαπιθες.

Κέρβερος. Ο πασίγνωστος σκύλος – φύλακας του κάτω κόσμου των αρχαίων Ελλήνων. Είχε τρία κεφάλια (κατ΄άλλους 50 ή και 100) και ήταν επίσης γιός της Έχιδνας και του Τυφώνα. Του είχε ανατεθεί η φύλαξη της εισόδου του Άδη, ώστε κανένας ζωντανός να μην μπορεί να μπει στο βασίλειο των Νεκρών αλλά και κανείς νεκρός να μην μπορεί να βγει.
Χίμαιρα. Υβριδικό πλάσμα, κάτι ανάμεσα σε λιοντάρι, αίγα και ουρά φιδιού. Σκοτώθηκε από τον ήρωα Βελλεροφόντη.

Κύκλωπες. Μυθικά ανθρωπόμορφα πλάσματα με ένα μοναδικό μάτι στο μέσο του μετώπου. Ήταν γιοί του Ουρανού και της Γαίας και ήταν τρεις: ο Βρόντης, ο Στερόπης και ο Άργης, οι οποίοι φυλακίστηκαν από τον Ουρανό στα Τάρταρα και ελευθερώθηκαν αργότερα από τον Δία, για τον οποίο κατασκεύασαν τον Κεραυνό αλλά και όπλα στους υπόλοιπους Θεούς. Ωστόσο, αναφέρονται και άλλοι κύκλωπες, οι οποίοι κατοικούσαν σε απομονωμένα νησιά, όπως αναφέρεται στην Οδύσσεια.
Τσουπακάμπρα. Πρόκειται για ένα μυθικό πλάσμα της σύγχρονης εποχής, αναφορές για το οποίο υπάρχουν κυρίως στη Λατινική Αμερική και στο Πουέρτο Ρίκο. Περιγράφεται ως ένα μικρό (ύψος έως 1,2 μέτρα) πλάσμα με πράσινες φολίδες και αιχμηρές προεξοχές, καθώς και με πολύ κοφτερά και μακριά δόντια. Μερικοί μάρτυρες ισχυρίζονται ότι διαθέτει φτερά σαν της νυχτερίδας και κόκκινα μάτια που έχουν την ιδιότητα να υπνωτίζουν. Επιτίθεται κυρίως σε αιγοπρόβατα, τα οποία δαγκώνει και απομυζά ολόκληρο το αίμα τους, ενώ πιστεύεται πως η καταγωγή του είναι εξωγήινη. Πολλοί έχουν αναφέρει ότι, όταν εξαφανίζεται, αφήνει μια έντονη μυρωδιά από θειάφι.
Φοίνικας. Διάσημο αθάνατο πτηνό, το οποίο έχει την ιδιότητα να αναγεννάται από τις στάχτες του. Έχει όμορφα, χρυσά φτερά.

Κράκεν. Μυθικό θαλάσσιο τέρας, κολοσσιαίων διαστάσεων, το οποίο μοιάζει με γιγάντιο καλαμάρι ή χταπόδι και, σύμφωνα με ιστορίες ναυτικών, μπορεί να επιτεθεί και να καταστρέψει μεγάλα πλοία. Αναφέρεται στα Νορβηγικά Σαγκα και από τον Κάρολο Λινναίο, ενώ επίσης υπάρχουν αναφορές του σε κείμενα από τον 17ο έως και τον 19ο αιώνα, οι οποίες του δίνουν το μέγεθος ενός μικρού νησιού!
Καλαμοδόντα. Έτσι ονομάζουν οι κάτοικοι της Αρκαδικής υπαίθρου ένα ανθρωποειδές πλάσμα ή δαίμονα, που χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλα δόντια, τα οποία προεξέχουν από το στόμα του.
Μονόκερος. Λευκό άλογο με ένα και μοναδικό κέρας στο μέτωπό του. Άγριο από τη φύση του αλλά όχι επιθετικό, μπορεί να δαμαστεί μόνο από μια παρθένο. Το κέρας του υποτίθεται πως αποτελεί αντίδοτο για δηλητήρια. Ο μονόκερος συναντάται επίσης σε θρησκευτικό συμβολισμό, τόσο παγανιστικό όσο και χριστιανικό και για μερικούς συμβολίζει την εξημέρωση της άγριας αλλά όχι απαραίτητα κακής φύσης και των ενστίκτων. Αποτελεί, πάντως, ένα από τα πλέον προσφιλή μυθικά πλάσματα.

Λεβιάθαν. Θαλάσσιο τέρας που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και πιο συγκεκριμένα στα βιβλία του Ιώβ, των Ψαλμών και του προφήτη Ησαϊα. Ο τελευταίος αναφέρει ότι ο Κύριος θα σκοτώσει το Λεβιάθαν, ενώ στην απόκρυφη παράδοση θεωρείται πως το τέρας αυτό δημιουργήθηκε την Πέμπτη Ημέρα και θα σκοτωθεί από το Θεό, ώστε από το κρέας του να τραφούν οι Δίκαιοι άνθρωποι των τελευταίων ημερών. Στο χριστιανισμό, το τέρας αυτό ταυτίστηκε με το Διάβολο.
Μπεεμόθ. Άλλο ένα τέρας που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και πιο συγκεκριμένα στο βιβλίο του Ιώβ. Υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε μαζί με τον άνθρωπο, είναι φυτοφάγο και ζει σε βάλτους. Όπως ο Λεβιάθαν είναι το μεγαλύτερο ζώο της θάλασσας, έτσι και ο Μπεεμόθ είναι το μεγαλύτερο ζώο της ξηράς, με δυνατό μυοσκελετικό σύστημα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα είναι ο ελέφαντας ή ο ιπποπόταμος.
Γκόλεμ. Πλάσμα που υποτίθεται ότι μπορεί να δημιουργηθεί από ανόργανη, μη ζωντανή ύλη, όπως είναι ο πηλός. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πολύ άγιοι και αγνοί Ραββίνοι μπορούν να δημιουργήσουν ένα Γκόλεμ με μια μυστική τελετουργία.

Καλικάντζαροι. Πλάσματα με μια ποικιλία μορφών που συναντούνται στην ελληνική και κυπριακή παράδοση. Κατοικούν στο εσωτερικό της γης και έρχονται στην επιφάνεια μεταξύ 25 Δεκεμβρίου και 6 Ιανουαρίου, οπότε εκδιώχνονται με τον Αγιασμό των Θεοφανείων. Αναφέρονται σε ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο με μια μεγάλη ποικιλία ονομάτων και μορφών. Σε γενικές γραμμές πάντως πρόκειται για δύσμορφα όντα, με πόδια γίδας, υπεύθυνα για σκανδαλιές και αταξίες και στο εσωτερικό της γης συνεχώς πριονίζουν το Δέντρο της Ζωής. Όταν ανεβαίνουν στην επιφάνεια, κατά τις νυχτερινές ώρες, προκαλούν αναστάτωση στα νοικοκυριά και όταν επιστρέφουν στην υποχθόνια κατοικία τους, διαπιστώνουν ότι το Δέντρο έχει θρέψει και πάλι, οπότε συνεχίζουν το πριόνισμα επί έναν ολόκληρο χρόνο. Η παράδοση επίσης αναφέρει ότι οποιοδήποτε μωρό γεννηθεί την περίοδο που βγαίνουν τα όντα αυτά ή όποιος πεθάνει ή αυτοκτονήσει το ίδιο διάστημα ή εάν ο Ιερέας ξεχάσει να αναφέρει κάποιες από τις ευχές κατά το Μυστήριο της Βάπτισης, τότε υπάρχει κίνδυνος όταν μεγαλώσει να γίνει καλικάντζαρος. Για αυτό το λόγο σε αρκετές περιοχές της χώρας μας, ανάμεσά τους και στην Αργολίδα για την οποία έχω και καλύτερη γνώση, συνήθιζαν να δένουν τα μωρά με σκελίδες σκόρδου ή και να τρυπάνε ελαφρά τα δάχτυλά τους, ώστε να ματώσουν λίγο. Επίσης, αποτρεπτικά μέσα αποτελούσαν το σημείο του Σταυρού, ο Αγιασμός όλων των χώρων, το μαυρομάνικο μαχαίρι, το κάψιμο ελαστικών, διάφορα φυλακτά κ.α
Σαυροειδή – ερπετοειδή. Αποτελεί παγκόσμια παράδοση ανθρώπων είτε διφυών, όπως ο μυθικός Γενάρχης των Αθηναίων Κέκροπας είτε κλασικών ερπετοειδών. Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες ανθρώπων για επαφές με τέτοια πλάσματα, ακόμη και στη σύγχρονη εποχή αλλά και ερευνητές που υποστηρίζουν την ύπαρξή τους. Από όσα έχω υπόψη μου, δύο είναι οι επικρατούσες θεωρίες: ότι τα πλάσματα αυτά αποτελούν κρίκους της ανθρώπινης εξέλιξης, αν και κάτι τέτοιο φυσικά δεν έχει αποδειχθεί αλλά ούτε και ευσταθεί σύμφωνα με τις γνώσεις μου και η άλλη ότι τα όντα αυτά δεν είναι παρά εξωγήινα, τα οποία χρησιμοποιούν το ανθρώπινο σώμα όπως το φίδι το πουκάμισό του. Δανείζονται δηλαδή ένα ανθρώπινο σώμα για να κρύψουν την πραγματική τους εμφάνιση. Φωτογραφίες και βίντεο από αυτά τα πλάσματα μπορεί κανείς να βρει στο διαδίκτυο σε αφθονία, καθώς και μέσα από τα έργα του γνωστού συνομωσιολόγου David Icke.
Yeti. Ο περίφημος χιονάνθρωπος των Ιμαλαϊων, με θεάσεις στο Θιβέτ και στο Νεπάλ, ενώ ένα υποτιθέμενο κρανίο του τουλάχιστον φυλάσσεται σε μοναστήρι. Δεκάδες αποστολές και τηλεοπτικές εκπομπές έχουν ασχοληθεί με τον χιονάνθρωπο, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες και αμφισβητούμενες φωτογραφίες του, καθώς και αποτυπώματα στο χιόνι και ίχνη της παρουσίας αυτού του ανθρωποειδούς που αρέσκεται στο να κατοικεί σε εξαιρετικά ψηλά σημεία και να αντιστέκεται στην οποιαδήποτε ταυτοποίηση.

Bigfoot. Τεράστιος γορίλας, ύψους από 2 έως 3 μέτρα, καλυμμένος με πυκνό μαύρο ή κόκκινο τρίχωμα, που υποτίθεται ότι ζει σε απομονωμένα και πυκνά, δύσβατα δάση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν πολλές μαρτυρίες μέχρι και αυτή τη στιγμή που σας γράφω, καθώς και λοιπά στοιχεία (ίχνη, φωτογραφίες κλπ), τα οποία όμως αμφισβητούνται. Παραδόσεις για τον Μεγαλοπόδαρο υπάρχουν από την εποχή των Ινδιάνων τουλάχιστον.

Τα δύο μέρη αυτού του άρθρου δεν ήταν παρά μια πολύ μικρή αναφορά στο ζήτημα των παράξενων πλασμάτων που συναντάμε σε ολόκληρο πλανήτη. Η αναφορά όλων των καταγεγραμμένων περιπτώσεων θα απασχολούσε ένα ολόκληρο ογκώδες σύγγραμμα, καθώς εδώ περιορίστηκα στο να σας αναφέρω μόνο τα γνωστότερα παράξενα πλάσματα.

fireoffohat.wordpress.com