Μία φρικτή ασθένεια: Το σκουλήκι της δρακουνκουλίασης
Περίπου 3,5 εκατομμύρια κρούσματα δρακουνκουλίασης καταγράφηκαν το 1986, όταν ο Τζίμι Κάρτερ ξεκίνησε την προσπάθεια καταπολέμησης της τροπικής ασθένειας.
Φέτος έχουν αναφερθεί μόλις 126, και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ ελπίζει ότι θα καταφέρει να εξαφανίσει το παρασιτικό σκουλήκι που την προκαλεί «το πολύ σε τρία χρόνια».
Τα περισσότερα από τα φετινά κρούσματα καταγράφηκαν στο Νότιο Σουδάν και το Μάλι, δύο χώρες «στις οποίες είναι δύσκολο να στείλουμε τους ανθρώπους και τα οχήματά μας λόγω των ένοπλων συγκρούσεων» λέει ο Κάρτερ στο ΒΒC.
«Σημειώνουμε όμως πρόοδο σε αυτές τις χώρες, όπως και στο Τσαντ και την Αιθιοπία όπου αναφέρονται τα υπόλοιπα περιστατικά.
»Είναι αδύνατο να πούμε πότε ακριβώς θα το ξεφορτωθούμε οριστικά, πιστεύω όμως ότι αυτό θα συμβεί τα επόμενα δύο με τρία χρόνια το αργότερο» αναφέρει o 90χρονος πρώην πρόεδρος.
Η δρακουνκουλίαση προκαλείται από το παρασιτικό νηματώδες σκουλήκι Dracunculus medinensis, του οποίου το όνομα σημαίνει στα λατινικά «προσβολή από μικρούς δαίμονες».
Οι άνθρωποι μολύνονται όταν πιουν νερό που περιέχει ψύλλους μολυσμένες με τις προνύμφες του σκώληκα. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, τα θηλυκά σκουλήκια, με μήκος που φτάνει το ένα μέτρο, αρχίζουν να βγαίνουν από μια επώδυνη πληγή στο δέρμα, συνήθως στο πόδι.
Χρειάζονται αρκετές εβδομάδες, ακόμα και ένας μήνας, μέχρι το σκουλήκι να βγει εντελώς από το δέρμα. Θεραπεία δεν υπάρχει, και το μόνο που μπορεί να κάνει ο ασθενής είναι να τραβήξει το παράσιτο τυλίγοντάς το αργά γύρω από ένα ξυλάκι.
«Είναι μια φρικτή ασθένεια» λέει ο Κάρτερ, ιδρυτής του Κέντρου Κάρτερ, το οποίο έχει επισκεφθεί και τα 26.300 χωριά της Αφρικής στα οποία καταγράφονταν κρούσματα.
O Tζίμι Κάρτερ προσπαθεί να εξαλείψει την ασθένεια από το 1986
Βασικός στόχος της εκστρατείας είναι η ενημέρωση των πολιτών ότι πρέπει να φιλτράρουν πάντα το πόσιμο νερό χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι πανί. Επιπλέον, οι ασθενείς πρέπει να αποφύγουν να βυθίζουν τα προσβεβλημένα μέλη τους στο νερό για να αποφύγουν διασπορά του παράσιτου.
Αν όλα πάνε καλά, η δρακουνκουλίαση θα γίνει η πρώτη ασθένεια μετά την ευλογιά που εξαλείφεται από τον πλανήτη με ανθρώπινη παρέμβαση.
To ίδιο θα μπορούσε να συμβεί μια μέρα με μια άλλη ασθένεια που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το Κέντρο Κάρτερ, την ογκοκερκίαση ή «τύφλωση των ποταμών».
Η πάθηση προκαλείται από το παρασιτικό σκουλήκι Onchocerca volvulus, το οποίο προκαλείαλλοιώσεις στο δέρμα, ακραίο κνησμό και τύφλωση.
Η ασθένεια έχει σταματήσει να εμφανίζεται σε Κολομβία, Εκουαδόρ, Γουατεμάλα και Μεξικό, παραμένει όμως ενδημική σε 30 χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.
Η φαγούρα που προκαλεί το σκουλήκι λέγεται πως είναι τόσο έντονη ώστε ορισμένοι ασθενείς αυτοκτονούν.
Φέτος έχουν αναφερθεί μόλις 126, και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ ελπίζει ότι θα καταφέρει να εξαφανίσει το παρασιτικό σκουλήκι που την προκαλεί «το πολύ σε τρία χρόνια».
Τα περισσότερα από τα φετινά κρούσματα καταγράφηκαν στο Νότιο Σουδάν και το Μάλι, δύο χώρες «στις οποίες είναι δύσκολο να στείλουμε τους ανθρώπους και τα οχήματά μας λόγω των ένοπλων συγκρούσεων» λέει ο Κάρτερ στο ΒΒC.
«Σημειώνουμε όμως πρόοδο σε αυτές τις χώρες, όπως και στο Τσαντ και την Αιθιοπία όπου αναφέρονται τα υπόλοιπα περιστατικά.
»Είναι αδύνατο να πούμε πότε ακριβώς θα το ξεφορτωθούμε οριστικά, πιστεύω όμως ότι αυτό θα συμβεί τα επόμενα δύο με τρία χρόνια το αργότερο» αναφέρει o 90χρονος πρώην πρόεδρος.
Η δρακουνκουλίαση προκαλείται από το παρασιτικό νηματώδες σκουλήκι Dracunculus medinensis, του οποίου το όνομα σημαίνει στα λατινικά «προσβολή από μικρούς δαίμονες».
Οι άνθρωποι μολύνονται όταν πιουν νερό που περιέχει ψύλλους μολυσμένες με τις προνύμφες του σκώληκα. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, τα θηλυκά σκουλήκια, με μήκος που φτάνει το ένα μέτρο, αρχίζουν να βγαίνουν από μια επώδυνη πληγή στο δέρμα, συνήθως στο πόδι.
Χρειάζονται αρκετές εβδομάδες, ακόμα και ένας μήνας, μέχρι το σκουλήκι να βγει εντελώς από το δέρμα. Θεραπεία δεν υπάρχει, και το μόνο που μπορεί να κάνει ο ασθενής είναι να τραβήξει το παράσιτο τυλίγοντάς το αργά γύρω από ένα ξυλάκι.
«Είναι μια φρικτή ασθένεια» λέει ο Κάρτερ, ιδρυτής του Κέντρου Κάρτερ, το οποίο έχει επισκεφθεί και τα 26.300 χωριά της Αφρικής στα οποία καταγράφονταν κρούσματα.
Βασικός στόχος της εκστρατείας είναι η ενημέρωση των πολιτών ότι πρέπει να φιλτράρουν πάντα το πόσιμο νερό χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι πανί. Επιπλέον, οι ασθενείς πρέπει να αποφύγουν να βυθίζουν τα προσβεβλημένα μέλη τους στο νερό για να αποφύγουν διασπορά του παράσιτου.
Αν όλα πάνε καλά, η δρακουνκουλίαση θα γίνει η πρώτη ασθένεια μετά την ευλογιά που εξαλείφεται από τον πλανήτη με ανθρώπινη παρέμβαση.
To ίδιο θα μπορούσε να συμβεί μια μέρα με μια άλλη ασθένεια που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το Κέντρο Κάρτερ, την ογκοκερκίαση ή «τύφλωση των ποταμών».
Η πάθηση προκαλείται από το παρασιτικό σκουλήκι Onchocerca volvulus, το οποίο προκαλείαλλοιώσεις στο δέρμα, ακραίο κνησμό και τύφλωση.
Η ασθένεια έχει σταματήσει να εμφανίζεται σε Κολομβία, Εκουαδόρ, Γουατεμάλα και Μεξικό, παραμένει όμως ενδημική σε 30 χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.
Η φαγούρα που προκαλεί το σκουλήκι λέγεται πως είναι τόσο έντονη ώστε ορισμένοι ασθενείς αυτοκτονούν.