Όσο περνούν τα χρόνια η Γη σκοτεινιάζει και φλέγεται

Σημαντικά μεγάλη μείωση στη λευκαύγεια της Γης, η οποία σχετίζεται με το λιώσιμο των πάγων, τα τελευταία 30 χρόνια, αναφέρουν ερευνητές με νέα μελέτη. Τα στοιχεία της δουλειάς τους επιβεβαιώνουν παλαιότερη θεωρία και φανερώνουν την ύπαρξη ενός τραγικού φαύλου κύκλου: όσο θερμαίνεται η Γη, οι πάγοι λιώνουν, και όσο οι πάγοι λιώνουν, η Γη θερμαίνεται. Δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για να πείσουμε τον οποιονδήποτε ότι ο πλανήτης μας είναι ένα ζωντανό θαύμα. Μία ματιά στα μικρά και τα μεγάλα που συμβαίνουν στη Γη, ανά πάσα στιγμή, είναι αρκετή. Είτε τη δεις σε φωτογραφίες από το διάστημα, είτε βρεθείς στα έγκατά της, όλο και κάποια κρυμμένη ομορφιά θα βρεις, για να χαζέψεις.

Ορισμένα, όμως, από τα ωραιότερα θεάματα που προσφέρει αυτή η χλωμή μπλε κουκκίδα, δεν θα μπορούμε να τα θαυμάζουμε, για πολύ καιρό ακόμα, αν συνεχίσουμε στους ίδιους ρυθμούς.

Ένα από αυτά είναι οι τεράστιες εκτάσεις πάγου που καλύπτουν την Αρκτική. Δεν είναι μυστικό ότι, τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρείται μία σημαντική υποχώρησή τους.

Οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι, αν οι αιτίες που προκαλούν το λιώσιμο των πάγων δεν αντιμετωπιστούν, η ανθρωπότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα κατακλυσμικό γεγονός. Αλλά δεν είναι μόνο για αυτό που πρέπει να μας ανησυχεί το αργό, αλλά σταθερό ταξίδι των πάγων προς τη λήθη της ιστορίας.

Γνωρίζουμε όλοι ότι η άνοδος των θερμοκρασιών στη Γη προκαλεί το λιώσιμο των πάγων. Αλλά, σχεδόν, μισό αιώνα πριν, προβλέφθηκε ότι ακόμα μία συνέπεια της υπερθέρμανσης θα ήταν και η συσκότιση της Αρκτικής, ακριβώς επειδή η υποχώρηση των πάγων θα μείωνε τη λευκαύγεια (δηλαδή, την ανακλαστικότητα) της Γης.

*Η λευκαύγεια μετράται σε ποσοστό. Μία τελείως μαύρη επιφάνεια έχει λευκαύγεια 0% και μία τελείως λευκή 100%*

Νέα μελέτη προχωρά από τη θεωρία στην πράξη

Δεν πρόκειται να δούμε στιγμές όπως στη φωτογραφία, αλλά η μείωση στη λευκαύγεια έχει άλλες επιπτώσεις, ίσως, εξίσου δραματικές

Την υπόθεση έκαναν πρώτοι, πριν 45 χρόνια, οι επιστήμονες Mikhail Budyko και William Sellers, ειδικοί στην ατμόσφαιρα. Τώρα, μία ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Scripps (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια) υπολόγισε πόση, ακριβώς, από τη λευκαύγεια του πλανήτη έχει χαθεί λόγω του φαινομένου, τα τελευταία 30 χρόνια.

Πρόκειται για τη μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Scripps, Kristina Pistone, και τους καθηγητές του Πανεπιστημίου, Ian Eisenman και Veerabhadran Ramanathan. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μετρήσεις από δορυφόρους για να υπολογίσουν τις αλλαγές στη λευκαύγεια της Αρκτικής περιοχής που σχετίζεται με την αλλαγή στην κάλυψη από θαλάσσιο πάγο.

Συγκεκριμένα, με μελέτη τους, που δημοσιεύεται στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (ΗΠΑ), έδειξαν πόσο έχει σκοτεινιάσει η Αρκτική, όπως φαίνεται από το διάστημα, ως αποτέλεσμα της υποχώρησης των πάγων. Και, όπως υποστηρίζουν, η μείωση στη λευκαύγεια της Γης είναι δύο με τρεις φορές μεγαλύτερη από ό,τι υπολογίζονταν προηγουμένως.

Ο φαύλος κύκλος των πάγων που λιώνουν

Οι ερευνητές ανέλυσαν μετρήσεις από δύο ανεξάρτητα δορυφορικά όργανα και ανακάλυψαν μία εντυπωσιακή σχέση λευκαύγειας και κάλυψης των θαλασσών από πάγο. Όπως διαπίστωσαν, η λευκαύγεια της Αρκτικής, από το 1979 μέχρι το 2011, έπεσε από το 52% στο 48%. Την ίδια περίοδο η ελάχιστη καλοκαιρινή έκταση που καλύπτεται από πάγους έχει μειωθεί κατά 40%.

Οι πάγοι στην Αρκτική, το 2012, όπως τους παρατήρησαν τα όργανα της NASA. Με έντονο λευκό οι πολυετείς πάγοι. credit: NASA

Καθώς οι πάγοι λιώνουν, η λευκή επιφάνειά τους (λευκαύγεια ~85%) αντικαθίσταται από την πιο σκούρα του ωκεανού (λευκαύγεια ~20%), και το ποσό του φωτός που αντανακλάται πίσω στο διάστημα μειώνεται. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, η Γη απορροφά επιπλέον 6,4 watt ηλιακής ενέργειας ανά τετραγωνικό μέτρο, στην Αρκτική, από το 1979.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι πάγοι, οι λευκοί γίγαντες της Αρκτικής δεν είναι μόνο θύματα της υπερθέρμανσης, αλλά και θύτες. Όπως έδειξαν οι μετρήσεις των ερευνητών, η επίδραση στην υπερθέρμανση από τη μείωση στη λευκαύγεια της Αρκτικής ισοδυναμεί με το 25% της επίδρασης του διοξειδίου του άνθρακα, τα τελευταία 30 χρόνια!

“Αυτό δείχνει ότι η υποχώρηση των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής έχει υπάρξει σημαντικός παράγοντας στην παγκόσμια υπερθέρμανση που παρατηρούμε τις τελευταίες δεκαετίες. Μάλλον, σημαντικότερος από ό,τι αναμενόταν”, δήλωσε σε δελτίο τύπου ο Eisenman, εκ των συγγραφέων της μελέτης και επίκουρος καθηγητής της δυναμικής του κλίματος.

Όπως γίνεται αντιληπτό, έχουμε να κάνουμε με έναν τραγικό φαύλο κύκλο: Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες προκαλούν το λιώσιμο των πάγων, το λιώσιμο των πάγων μειώνει τη λευκαύγεια του πλανήτη και η λευκαύγεια του πλανήτη συντελεί στην επιδείνωση του φαινομένου της υπερθέρμανσης. Και πάλι από την αρχή.

Το τέλος στην αλυσίδα μπορεί να μπει μόνο από εμάς, με οργανωμένες και άμεσες ενέργειες. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο άνθρωπος οφείλει να προστατεύει το περιβάλλον, πρώτα από όλα, γιατί είναι το δικό του σπίτι. Μην το καταντήσουμε ακατάλληλο για κατοίκηση.

Πηγή