Πολεμήστε και γκρεμίστε την Δρακογενιά
Η πραγματική μόρφωση προέρχεται μέσα από την κριτική σκέψη και το καθαρό πνεύμα, η πραγματική γνώση μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μέσα από μία ατέρμονη αμφισβήτηση και αναζήτηση για όλα τα πανανθρώπινα ερωτήματα τα οποία άγγιξαν και αγγίζουν τον νου και την ψυχή του ανθρώπου.
Οι αρχές μας αποτυπώθηκαν και διατηρήθηκαν ανά τις χιλιετίες μέσα από ανθρώπους που σκοπό τους είχαν να διαπαιδαγωγήσουν και να καθοδηγήσουν ορθά τους συνανθρώπους τους, δηλαδή όλους εμάς που ακόμη και σήμερα το μόνο πράγμα το οποίο μπορεί να μας κάνει υπερήφανους είναι αυτό που πρεσβεύει το σύνολο του Ελληνικού πολιτισμού, ενός πολιτισμού ο οποίος μπορεί να άλλαξε μορφή και να έφθινε αλλά πάντα είχε και θα έχει ενάρετους ανθρώπους να τον απαρτίζουν και να τον κρατάν ζωντανό.
Το ίδιο αίμα κυλάει στις φλέβες μας, το ίδιο αίμα που έρεε στον Ηρακλή και στον Θησέα, στον Ιάσονα και στον Περσέα, στον Κολοκοτρώνη και τον Διάκο, ρέει και στις δικές μας φλέβες.
Οι ίδιες ιδέες περνούν από το νου μας, οι ίδιες σκέψεις που έκανε ο Αρχιμήδης και ο Σωκράτης, ο Σόλωνας και ο Αλέξανδρος, ο Γιαννόπουλος και ο Λιαντίνης, λάμπουν μέσα στο νου μας διώχνοντας το σκοτάδι που προσπαθεί να κυριεύσει όλο μας το είναι.
Η Ύβρις και η Έριδα είναι ίσως οι μεγαλύτεροι εχθροί μας, δύο εχθροί που μας έχουν καταστήσει υποτελείς δύο χιλιάδες χρόνια και, σε άλλους, κατώτερους πολιτισμικά από εμάς, οι οποίοι ποτέ δεν κατάφεραν να μας ξεπεράσουν όσος χρόνος και αν πέρασε από τότε που ήμασταν δυνατοί, πήραν από εμάς όλα όσα χρειάζονταν, βυθίζοντας μας στην λήθη και δημιουργώντας αυτόν τον παραφύση – αρρωστημένο πολιτισμό που κατατρώει την ανθρώπινη υπόσταση αλλάζοντας της μορφή και κάνοντας την ένα αντικείμενο προς χρήση όσων εξουσιάζουν τους ανθρώπους.
Είμαστε υβριστές διότι δεν σεβόμαστε και δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, διότι σταματήσαμε να αμφισβητούμε και δεχθήκαμε όσα οι άλλοι μας είπαν να σκεφτούμε και να πράξουμε, είμαστε υβριστές διότι ξεχάσαμε ότι το πραγματικό χρέος μας είναι η διεκδίκηση των όσων οι πρόγονοί μας – μας δίδαξαν μέσα από τις πράξεις τους και τις θυσίες τους. Η μεγαλύτερη ύβρις που διαπράξαμε όμως είναι αυτή της ατομικότητας και της κακοποίησης του εαυτού μας αλλά και της φύσης που μας περιβάλει, μάθαμε να αποσκοπούμε στο ατομικό κέρδος (χρηματικό ή μη) και να κακοποιούμε όσα μας δίνουν ζωή και μας τρέφουν χωρίς να ζητήσουν ποτέ τίποτα από εμάς.
Βάλαμε την Έριδα μέσα στην ψυχή μας, μέσα στο σπίτι μας, μέσα στην πατρίδα μας και χωριστήκαμε σε άπειρες κοινωνικές ομάδες οι οποίες πολεμούν ασταμάτητα αναμεταξύ τους, μερικές φορές χωρίς να ξέρουν τον λόγο. Γίναμε αδύναμοι και υποτελείς μιας και ποτέ δεν καταφέραμε να αναβιώσουμε όλα εκείνα που μας έκαναν ένα, όλα εκείνα που μας έκαναν σπουδαίους.
Ξεχάσαμε όλες τις μάχες που έδωσαν ποτέ οι πατέρες και οι μάνες μας, όλες εκείνες τις μάχες που μας ένωναν έναντι του κοινού εχθρού και μας καθιστούσαν μία ανίκητη δύναμη που σχεδόν ποτέ δεν υπερτερούσε αριθμητικά αλλά πάντα υπερτερούσε σε ηρωισμό και μαχητικότητα, σε ισχύ πνευματική και σωματική, σε αντοχή, μα πάνω από όλα υπερτερούσε διότι πάντα οι Έλληνες πολεμούσαν για το δίκαιο και το σώφρον.
Οι επόπτες μας είναι όλοι εκείνοι, ξένοι και μη, οι οποίοι μας αναλύουν, μας γνωρίζουν, μας επηρεάζουν και μας καθοδηγούν σε όποιο μονοπάτι θεωρήσουν εκείνοι ότι είναι καλύτερο για αυτούς, όχι για εμάς, κοροϊδεύοντας και γελώντας μαζί μας κάθε φορά που εμείς βλέπουμε την ευκαιρία να πάρουμε πίσω την ελευθερία μας και τον πολιτισμό μας.
Γιατί θα πρέπει να πολεμήσουμε σήμερα λοιπόν; Όλοι περιμένουν από τους άλλους να ξεκινήσουν κάτι, περιμένουν να δουν τους άλλους να μαζεύονται στις πλατέες και να γίνονται μία λαοθάλασσα, μία μάζα από ανθρώπους που δεν μπορούν να συντονιστούν ή να συγχρονιστούν παρά μόνο να συμπεριφερθούν ως ζώα που βγήκαν από το μαντρί τους, πηγαίνοντας σε εκείνους που τους σφάζουν, για να τους ζητήσουν να τους σφάζουν λιγότερο, ζητώντας όχι διεκδικώντας, περιμένοντας όχι πράττοντας.
Οι Έλληνες πρόγονοί μας απεχθάνονταν τις μαζικές συγκεντρώσεις, τις θεωρούσαν χαρακτηριστικό των βαρβάρων και θεωρούσαν πως ο καθένας από την δική του θέση πρέπει και ευθύνεται στο να καταστήσει το δίκαιο και το ηθικό εκεί από όπου λείπει. Για ποιόν θα πολεμήσουμε λοιπόν; Για τον ηγέτη που περιμένουμε να μας καθοδηγήσει; Για τον άλλον, όχι για εμάς; Για ποιόν λόγο θα πρέπει να ξεσηκωθούμε; για τον λόγο του άλλου, όχι για τον δικό μας;
Την στιγμή που θα κατανοήσουμε όλοι μας, ότι η ύστατη μάχη πρέπει να δοθεί μέσα μας, στο εγώ μας, στην ίδια μας την ύπαρξη, την στιγμή που θα κατανοήσουμε ότι θα πρέπει να γνωρίζουμε τι να διεκδικήσουμε, να γνωρίζουμε τις αξίες και τις αρετές μας, όχι των άλλων , όχι των ξένων, τότε θα είμαστε έτοιμοι να ενωθούμε και να παλέψουμε όλοι μαζί για τον Ελληνισμό και να διεκδικήσουμε το δίκαιο και το σωστό για όλη την ανθρωπότητα.
Ποίοι είναι οι αριστεροί, ποιοι είναι οι κεντρώοι, ποιοι οι δεξιοί ; Τι πρεσβεύουν ; αντιλήψεις Ελλήνων ή διαχωριστικές λογικές βαρβάρων που σκοπό τους έχουν μα μας διασπούν και να μας διαχωρίζουν εσαεί έτσι ώστε να αποκομίζονται τα κέρδη από τον ιδρώτα και το αίμα μας;
Αυτογνωσία, αυτοκριτική, αυτοκάθαρση, αυτόοργάνωση με βάση τις αξίες και την σοφία του Ελληνικού πολιτισμού είναι ίσως η αρχή για να μπορέσουμε να γίνουμε και πάλι ισχυροί έναντι του σαθρού και διαβρωμένου κοινωνικο-κρατικού συστήματος που μας πίνει παρασιτικά το αίμα και σβήνει τα όνειρα και τις προσδοκίες μας.
Όταν αποκτήσουμε ατομική ισχύ με βάση την συλλογική αντίληψη και την υπευθυνότητα που θα πρέπει να έχουμε ως Έλληνες άνθρωποι, τότε ίσως να μπορέσουμε και εμείς, σήμερα, στο παρόν, να αποδείξουμε ότι η γενιά μας είναι άτρωτη και ηρωική.
Έχουμε την τεχνολογία και την δυνατότητα να αποκτήσουμε την γνώση που δεν μπορούσαν να έχουν οι πατεράδες μας, μπορούμε να αυτό-μορφωθούμε και να ανακτήσουμε την αντίληψη εκείνη που θα δημιουργήσει το έφορο έδαφος για να αναπτυχθούν οι απόγονοι μας.
Ας δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις έτσι ώστε στο μέλλον, το σύντομο ή μη, να δημιουργηθούν και πάλι πραγματικοί Έλληνες, αμόλυντοι από την σαπίλα και την παραπλάνηση του σήμερα, Έλληνες που θα υπερασπίζονται την αρετή, την αρμονία, την ζωή και την δημιουργία.
Ήλιος θα φανεί, με χρυσά φτερά, πάνω απ’ τα νερά, για να μας πει, μες στη ντροπή: Πολεμήστε και γκρεμίστε την κομματογενιά.
