Στόχος: το έδαφος του Άρη

Τη λήψη δειγμάτων εδάφους από τον Άρη ή από τους δορυφόρους του στις αρχές του 2020 εξετάζουν σοβαρά όχι μόνο στη Ροσκόσμος... αλλά και στην Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, καθώς και στη ΝΑΣΑ. Στις ΗΠΑ οι επιστήμονες πρότειναν για αυτό το σκοπό να χρησιμοποιηθεί η εμπειρία της λεγόμενης «πρωτοβουλίας αστεροειδή», για να μη δημιουργείται ξεχωριστό πρόγραμμα. Θα κατονομάσουμε τα αντίστοιχα ρωσικά προγράμματα: το «Mars-grunt» (Άρης-έδαφος) και το «Fobos-grunt-2» (Φόβος-έδαφος-2) - ένα ελαφρύτερο αντίγραφο της κατεστραμμένης συσκευής. Οι στόχοι τους είναι κατανοητοί από τις ονομασίες. Η αποστολή των ευρωπαίων «Phootprint» έχει ως στόχο το Φόβο, αν και η εφεδρική επιλογή μπορεί να είναι και ο δεύτερος δορυφόρος του Άρη – ο Δήμος.

Τώρα σχετικά με την πρωτοβουλία αστεροειδή (ΠΑ) και πως θα προσαρμοστεί για τον Άρη. Η ΠΑ προβλέπει τη σύλληψη ενός μικρού ουράνιου σώματος με ειδικό «σάκο», τον οποίο θα εγκαταστήσουν στο διαστημικό όχημα με κινητήρα ιόντων. Η αποστολή του είναι να ρυμουλκήσει και να θέσει το «βράχο» σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Εκεί το νωρίτερο το 2021 θα φτάσει το επανδρωμένο σκάφος «Orion». Στο «βράχο» θα προσεδαφιστούν αστροναύτες. Λαμβάνοντας υπόψη την ΠΑ η αρχή της μεταφοράς δειγμάτων εδάφους του Άρη θα ήταν ως εξής. Στον Κόκκινο πλανήτη προσεδαφίζεται διαστημικό όχημα και έως το 2020 συλλέγει δείγματα. Εκεί προσεδαφίζεται και δεύτερο, με πύραυλο. Μετά τη «συνάντηση» ο πύραυλος με την κάψουλα εκτοξεύεται και τίθεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, όπου το συναντά ένα παρόμοιο σκάφος του «μεταφορέα» με κινητήρα ιόντων. Αυτό μεταφέρει το φορτίο σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Σε αυτό πετούν αστροναύτες με το «Orion» και παίρνουν την κάψουλα. Η αλήθεια είναι, ότι πριν φτάσει στη Γη, τα δείγματα εδάφους από τον Άρη αρχικά θα βρεθούν στο ΔΔΣ για να ελεγχθούν για παρουσία βακτηρίων. Ο Ρώσος επιστήμονας Αντρέι Ιόνιν δεν θεωρεί αυτό το μέτρο περιττό:

Υπάρχουν ενδείξεις ότι στον Άρη υπήρχε νερό, κατάλληλο για ζωντανούς οργανισμούς. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει βιολογικός κίνδυνος. Η παρουσία εντελώς διαφορετικών μορφών ζωής στη Γη θα ήταν αδικαιολόγητη διακινδύνευση. Αυτή πρέπει να ελαχιστοποιηθεί. Και μία τέτοια προσέγγιση πολλών βημάτων στην επίλυση αυτού του ζητήματος είναι δικαιολογημένη.

Αν και η προσεδάφιση σε έναν αστεροειδή παραμένει πρωταρχικός στόχος για τις ΗΠΑ στο διάστημα, ο αριθμός όσων είναι κατά αυτού αυξάνεται ακόμα και μέσα στη ΝΑΣΑ. Τα επιχειρήματά τους είναι τα εξής: η «σύνδεση» ανθρώπων σε αστεροειδή δε θα δώσει πολύτιμη εμπειρία για μελλοντικές αποστολές στον Άρη, μάλλον θα δώσει η Σελήνη. Αμφίβολη επιστημονική αξία παρουσιάζει και η λήψη δειγμάτων από τον αστεροειδή, αφού στη Γη έχουν συλλεχθεί χιλιάδες κομμάτια από «συγγενείς» του. Ένα από αυτά ζυγίζει 60 τόνους, το οποίο είχε βρει ένας αφρικανός αγρότης.

Ωστόσο, η κατεύθυνση προς τον Άρη αναπτύσσεται ραγδαία, και τα επόμενα χρόνια αναμένονται αρκετά ενδιαφέροντα προγράμματα.

Πηγή