Mary Celeste: ένα πλοίο φάντασμα
Ο κόσμος της θάλασσας διαθέτει τα δικά του φαντάσματα, το ίδιο μυστηριώδη όσο και η φύση της, το ίδιο πολλά όσο και η απεραντοσύνη της... Δίπλα στο διασημότερο πλοίο – φάντασμα από όλα, εκείνο του Ιπτάμενου Ολλανδού, στέκει ένα άλλο μυστηριώδες πλοίο που είναι γνωστό όχι για το φάσμα του που εμφανίζεται περίεργες νύχτες σε αλαφροϊσκιωτους ναυτικούς αλλά γιατί ποτέ κανείς δεν κατόρθωσε να εξηγήσει το μυστήριό του: πρόκειται για το Mary Celeste.
Το πλοίο αυτό είχε κατασκευαστεί στο Spencer’s Island στη Νέα Σκωτία με το όνομα “Amazon” και πραγματοποίησε ταξίδια στην Κεντρική και Νότια Αμερική καθώς και στις δυτικές Ινδίες. Το 1868 πέρασε σε αμερικανική κυριότητα και έλαβε το όνομα με το οποίο θα γινόταν γνωστό.
Στις 5 Νοεμβρίου 1872, φορτώθηκε με 1701 βαρέλια αλκοόλ και ξεκίνησε για τον προορισμό του, τη Γένοβα της Ιταλίας. Το πλήρωμα αποτελούνταν από δέκα άτομα συνολικά, ανάμεσά τους τη σύζυγο και τη 2 ετών κόρη του πλοιάρχου και προσωπικό έμπειρο και με καλές συστάσεις. Στις 4 Νοεμβρίου, πριν την αναχώρηση του σκάφους, ο πλοίαρχος Benjamin Briggs, 37 ετών και η σύζυγός του, δείπνησαν με τον πλοίαρχο του σκάφους Dei Gratia και τη σύζυγό του. Οι δύο πλοίαρχοι ήταν παλιοί φίλοι και συζητώντας τα επαγγελματικά τους σχέδια διαπίστωσαν ότι και οι δύο είχαν τον ίδιο προορισμό, με τη διαφορά ότι το Dei Gratia θα αναχωρούσε 7 ή 8 ημέρες αργότερα.
Στις 4 ή 5 Δεκεμβρίου 1872 το Dei Gratia, ταξιδεύοντας προς την Ιταλία, εντόπισε περίπου 600 μίλια πριν την Πορτογαλία ένα πλοίο που έμοιαζε εγκαταλελειμένο. Πλησιάζοντας, διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για το Mary Celeste, στο οποίο και επιβιβάστηκαν. Διαπίστωσαν ότι ολόκληρο το πλήρωμα απουσίαζε μαζί με κάποια μικροαντικείμενα ωστόσο όλα σχεδόν τα εφόδια καθώς και αντικείμενα αξίας αλλά και το φορτίο, ήταν ανέπαφα στη θέση τους. Δεν υπήρχαν σημεία πάλης ή πειρατείας, μόνο περίπου ένα μέτρο νερό στο εσωτερικό του πλοίου. Το δεκαμελές πλήρωμα δεν βρέθηκε ποτέ και το πλοίο μεταφέρθηκε στο Γιβραλτάρ για περαιτέρω έλεγχο, ο οποίος όμως δεν διαπίστωσε σημαντικά στοιχεία, πέρα από το μάλλον επουσιώδες εύρημα ότι εννέα από τα βαρέλια του φορτίου ήταν άδεια.
Η περίπτωση του Mary Celeste ακόμα δεν έχει εξιχνιαστεί και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ναυτικά μυστήρια. Πολλές θεωρίες έχουν αναπτυχθεί για την εξήγησή του. Ανάμεσά τους τρικυμίες, τσουνάμι, υποθαλάσσιοι σεισμοί, πειρατεία, ανταρσία, ακόμη και περισσότερο “εξωτικές” ερμηνείες όπως τα φαινόμενα του τριγώνου των Βερμούδων, εξωγήινες απαγωγές και η ύπαρξη τοξικών αερίων από το εμπόρευμα και ενός συγκεκριμένου μύκητα στο αλεύρι, ο οποίος υποτίθεται ότι τρέλανε το πλήρωμα. Καμία από τις παραπάνω ερμηνείες, όμως, δεν εξηγεί ικανοποιητικά το γεγονός, δεδομένου ότι από εκείνη την εποχή κιόλας είχε διεξαχθεί μια εκτεταμένη έρευνα, τα στοιχεία της οποίας έρχονται σε σύγκρουση με τις θεωρίες. Για παράδειγμα, δεν αναφέρθηκαν δυσμενείς καιρικές συνθήκες την εποχή του ταξιδιού, η περίπτωση πειρατείας αποκλείεται δεδομένου ότι δεν απουσίαζε ούτε το εμπόρευμα ούτε αντικείμενα αξίας αλλά και δεν υπήρχαν σημεία πάλης ή οποιαδήποτε άλλη σημαντική αναστάτωση.
Το μόνο δεδομένο είναι πως το δεκαμελές πλήρωμα εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος και ποτέ δεν έμαθε κανείς το παραμικρό για την τύχη τους αν και οι περισσότεροι λογικά υποθέτουν ότι πνίγηκαν, ίσως στην προσπάθειά τους, για κάποιο λόγο, να εγκαταλείψουν το πλοίο. Δεν βρέθηκαν όμως σωσίβιες λέμβοι στην περιοχή, σημεία ναυαγίου ή σημάδια στο πλοίο που θα μαρτυρούσαν μια βιαστική εγκατάλειψη…
Το πλοίο αυτό είχε κατασκευαστεί στο Spencer’s Island στη Νέα Σκωτία με το όνομα “Amazon” και πραγματοποίησε ταξίδια στην Κεντρική και Νότια Αμερική καθώς και στις δυτικές Ινδίες. Το 1868 πέρασε σε αμερικανική κυριότητα και έλαβε το όνομα με το οποίο θα γινόταν γνωστό.
Στις 5 Νοεμβρίου 1872, φορτώθηκε με 1701 βαρέλια αλκοόλ και ξεκίνησε για τον προορισμό του, τη Γένοβα της Ιταλίας. Το πλήρωμα αποτελούνταν από δέκα άτομα συνολικά, ανάμεσά τους τη σύζυγο και τη 2 ετών κόρη του πλοιάρχου και προσωπικό έμπειρο και με καλές συστάσεις. Στις 4 Νοεμβρίου, πριν την αναχώρηση του σκάφους, ο πλοίαρχος Benjamin Briggs, 37 ετών και η σύζυγός του, δείπνησαν με τον πλοίαρχο του σκάφους Dei Gratia και τη σύζυγό του. Οι δύο πλοίαρχοι ήταν παλιοί φίλοι και συζητώντας τα επαγγελματικά τους σχέδια διαπίστωσαν ότι και οι δύο είχαν τον ίδιο προορισμό, με τη διαφορά ότι το Dei Gratia θα αναχωρούσε 7 ή 8 ημέρες αργότερα.
Στις 4 ή 5 Δεκεμβρίου 1872 το Dei Gratia, ταξιδεύοντας προς την Ιταλία, εντόπισε περίπου 600 μίλια πριν την Πορτογαλία ένα πλοίο που έμοιαζε εγκαταλελειμένο. Πλησιάζοντας, διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για το Mary Celeste, στο οποίο και επιβιβάστηκαν. Διαπίστωσαν ότι ολόκληρο το πλήρωμα απουσίαζε μαζί με κάποια μικροαντικείμενα ωστόσο όλα σχεδόν τα εφόδια καθώς και αντικείμενα αξίας αλλά και το φορτίο, ήταν ανέπαφα στη θέση τους. Δεν υπήρχαν σημεία πάλης ή πειρατείας, μόνο περίπου ένα μέτρο νερό στο εσωτερικό του πλοίου. Το δεκαμελές πλήρωμα δεν βρέθηκε ποτέ και το πλοίο μεταφέρθηκε στο Γιβραλτάρ για περαιτέρω έλεγχο, ο οποίος όμως δεν διαπίστωσε σημαντικά στοιχεία, πέρα από το μάλλον επουσιώδες εύρημα ότι εννέα από τα βαρέλια του φορτίου ήταν άδεια.
Η περίπτωση του Mary Celeste ακόμα δεν έχει εξιχνιαστεί και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ναυτικά μυστήρια. Πολλές θεωρίες έχουν αναπτυχθεί για την εξήγησή του. Ανάμεσά τους τρικυμίες, τσουνάμι, υποθαλάσσιοι σεισμοί, πειρατεία, ανταρσία, ακόμη και περισσότερο “εξωτικές” ερμηνείες όπως τα φαινόμενα του τριγώνου των Βερμούδων, εξωγήινες απαγωγές και η ύπαρξη τοξικών αερίων από το εμπόρευμα και ενός συγκεκριμένου μύκητα στο αλεύρι, ο οποίος υποτίθεται ότι τρέλανε το πλήρωμα. Καμία από τις παραπάνω ερμηνείες, όμως, δεν εξηγεί ικανοποιητικά το γεγονός, δεδομένου ότι από εκείνη την εποχή κιόλας είχε διεξαχθεί μια εκτεταμένη έρευνα, τα στοιχεία της οποίας έρχονται σε σύγκρουση με τις θεωρίες. Για παράδειγμα, δεν αναφέρθηκαν δυσμενείς καιρικές συνθήκες την εποχή του ταξιδιού, η περίπτωση πειρατείας αποκλείεται δεδομένου ότι δεν απουσίαζε ούτε το εμπόρευμα ούτε αντικείμενα αξίας αλλά και δεν υπήρχαν σημεία πάλης ή οποιαδήποτε άλλη σημαντική αναστάτωση.
Το μόνο δεδομένο είναι πως το δεκαμελές πλήρωμα εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος και ποτέ δεν έμαθε κανείς το παραμικρό για την τύχη τους αν και οι περισσότεροι λογικά υποθέτουν ότι πνίγηκαν, ίσως στην προσπάθειά τους, για κάποιο λόγο, να εγκαταλείψουν το πλοίο. Δεν βρέθηκαν όμως σωσίβιες λέμβοι στην περιοχή, σημεία ναυαγίου ή σημάδια στο πλοίο που θα μαρτυρούσαν μια βιαστική εγκατάλειψη…