Είδαν «πατημασιές» στην άβυσσο

Τι πλάσμα είναι αυτό που άφησε πίσω του μια σειρά από πατημασιές, στον λασπωμένο πυθμένα του Βόρειου Ατλαντικού; Οι επιστήμονες που εξερεύνησαν την περιοχή... επέστρεψαν με άγνωστα είδη ψαριών στις αποσκευές τους. Ωστόσο, εκείνο το βίντεο, που το προβάλλουν ξανά και ξανά, τους προκαλεί μεγάλο πονοκέφαλο. Εξήντα επιστήμονες από 13 χώρες ολοκλήρωσαν πριν από λίγες ημέρες την ερευνητική αποστολή τους στο άγνωστο οικοσύστημα του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Εκεί βρίσκεται μια αχανής έκταση με αχαρτογράφητα βουνά και φαράγγια, που απλώνεται μέχρι τα 4.000 μέτρα βάθος και είναι γνωστή ως Μεσοατλαντική Ράχη.

Τα ευρήματά τους ήταν πλούσια καθώς, όπως ανακοίνωσαν αμέσως μετά την επιστροφή τους, εντόπισαν ψάρια, καλαμάρια και διάφορα άλλα είδη θαλασσίων οργανισμών, που δεν έχουν καταγραφεί ποτέ ξανά στην παγκόσμια βιβλιογραφία. H αποστολή ξεκίνησε από το Μπέργκεν της Νορβηγίας στις 5 Ιουνίου και οργανώθηκε στο πλαίσιο ενός δεκαετούς ερευνητικού προγράμματος, το οποίο λέγεται Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής και έχει προϋπολογισμό 1 δισ. δολάρια. Σε αυτό συμμετέχουν συνολικά 300 επιστήμονες από πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα 53 χωρών.

Οι ερευνητές

H διεθνής ερευνητική ομάδα, λοιπόν, με τη βοήθεια πλούσιου εξοπλισμού όπως τηλεκατευθυνόμενα υποβρύχια ρομπότ και υπερευαίσθητα υδροακουστικά συστήματα, συνέλεξε σε διάστημα δύο μηνών περίπου 80.000 δείγματα από το οικοσύστημα του Βόρειου Ατλαντικού.

Ανάμεσά τους ήταν 300 είδη ψαριών και 50 είδη καλαμαριών και όπως φαίνεται, αρκετά από αυτά παρέμεναν άγνωστα μέχρι σήμερα. Ήταν ακόμη και αμέτρητοι πλαγκτονικοί οργανισμοί, που δεν είχαν ποτέ την τύχη να περάσουν από το επιστημονικό μικροσκόπιο.

Τα πράγματα όμως σύντομα περιπλέχθηκαν, όταν οι προβολείς του τηλεκατευθυνόμενου ρομπότ φώτισαν μια σειρά από πατημασιές κοντά σε ένα υποθαλάσσιο βουνό. Ήταν στα βόρεια των νήσων Αζορών, σε βάθος 2.000 μέτρων. Στα ιζήματα του πυθμένα είχαν σχηματισθεί μακρές σειρές από πατημασιές - έμοιαζαν με λαγούμια - που είχαν πλάτος μεγαλύτερο από 5 εκατοστά. Καθώς τα ίχνη βρίσκονταν σε ευθεία διάταξη, «λες και κάποιος τα είχε δημιουργήσει με ραπτομηχανή», η πρώτη εκδοχή που διατυπώθηκε ήθελε τον άγνωστο δράστη να είναι κάποιο μεγάλο μαλακόστρακο ή ένας τυφλός αστακός της βαθιάς θάλασσας. Ακόμη όμως και στην περίπτωση κατά την οποία τα ίχνη αυτά αποτελούν πολλαπλές εισόδους ενός μεγάλου θαλαμιού, κανένας δεν μπόρεσε να δώσει ικανοποιητική εξήγηση για το πώς δημιουργήθηκαν με τόση μαεστρία, το ένα πίσω από το άλλο.

Έτσι το μυστήριο παραμένει αφού το υποβρύχιο ρομπότ, όση ώρα και να κατασκόπευε τον πυθμένα, δεν μπόρεσε να ανακαλύψει τον «άγνωστο» αρχιτέκτονα. Παρ'' όλα αυτά, η επιχείρηση συνεχίσθηκε και στα δίχτυα των επιστημόνων πιάστηκαν παράξενα είδη ψαριών που ζουν στο βυθό. Ανάμεσα στα δείγματα ήταν και πολλά καλαμάρια με μικρά κεφάλια και μάτια, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα αποτελούν «πρωτοεμφανιζόμενα» μέλη μιας συγκεκριμένης οικογένειας καλαμαριών.

Πηγή