Ρωσία : Επανδρωμένες βάσεις στη Σελήνη
Η Σελήνη δεν έχει δική της ατμόσφαιρα και η ηφαιστειακή και τεκτονική της δραστηριότητα είναι πολύ αδύναμη. Ως εκ τούτου, στη Σελήνη υπάρχουν ίχνη των διεργασιών που έλαβαν χώρα περίπου πριν 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, οι οποίες μπορούν να μελετηθούν, επεσήμανε ο Διευθυντής του Αστρονομικού Ινστιτούτου Στέρνμπεργκ Βλαντισλάβ Σεβτσένκο:
Η Σελήνη ήδη θεωρείται ως ουράνιο σώμα για πρακτικές εφαρμογές. Ως διαστημική υποδομή της Γης, η Σελήνη τα προσεχή 10-20 χρόνια μπορεί να καταστεί πηγή ενέργειας και υλικών πόρων. Εννοείται η ηλιακή ενέργεια, η οποία στη Σελήνη θα συγκεντρώνεται και στη συνέχεια θα μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια σε ευρεία κλίμακα. Δεύτερον, σήμερα οι οικονομολόγοι κάνουν λόγο για έλλειψη σπάνιων μετάλλων, τα οποία χρησιμοποιούνται στις υψηλές τεχνολογίες. Μόνο μέσα σε δύο χρόνια η τιμή ενός κιλού εκτοξεύθηκε από τα 10 δολάρια στα 100 και πάνω. Η Κίνα σήμερα κατέχει το μονοπώλιο στον τομέα αυτό και υπαγορεύει τους όρους στην παγκόσμια αγορά. Στη δε Σελήνη, όπως φαίνεται από πρόσφατες έρευνες, υπάρχουν περιοχές όπου μπορούν να βρεθούν μέταλλα της ομάδας της πλατίνας σε μεγάλες ποσότητες, που πλησιάζουν τη βιομηχανική κλίμακα.
Κατά την άποψη του επιστήμονα, στο πρώτο στάδιο της κατάκτησης της Σελήνης εκεί θα δημιουργηθούν αυτόματες βάσεις με ρομπότ. Θα εξυπηρετούνται από χειριστές, που θα εργάζονται εκ περιτροπής. Και μόνο μετέπειτα θα κατασκευαστούν μόνιμα επανδρωμένοι σταθμοί. Ο άνθρωπος χρειάζεται στη Σελήνη και γενικά στο διάστημα μόνο εκεί, όπου η παρουσία του είναι απόλυτα απαραίτητη, υπογραμμίζει ο Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικής Πολιτικής Ιβάν Μοϊσέεφ:
Τα σχέδια δημιουργίας βάσεων στη Σελήνη είναι ορθή στρατηγική. Οι βάσεις χρειάζονται για την εξόρυξη καυσίμου και υλικών για κατασκευαστικά έργα στο διάστημα. Εφόσον η μεταφορά τους από τη Γη είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Πρέπει να εφαρμοστεί η παραγωγή από σεληνιακά υλικά.
Με τον άμεσο σχεδιασμό της πρώτης στον κόσμο σεληνιακής βάσης «Ζβεζντά» (αστέρι) είχε ασχοληθεί στο Σχεδιαστικό Γραφείο του o μεγάλος Ρώσος επιστήμονας Βλαντίμιρ Μπάρμιν. Μάλιστα ανάμεσα στους συναδέλφους του δημιουργήθηκε ο όρος «μπάρμινγκραντ». Έτσι οι ιδιομορφίες των σεληνιακών σταθμών ήδη είναι γνωστές. Ο Βλαντισλάβ Σεβτσένκο λέει ότι για τη διασφάλιση της ασφάλειας του πληρώματος από τη πτώση μετεωριτών και την επίδραση της υψηλής ακτινοβολίας, οι λειτουργικές μονάδες πρέπει να βρίσκονται σε μεγάλο βάθος μέσα στο σεληνιακό έδαφος. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό αποτελεί έναν πολύ καλό σχεδιασμό που δίνει την δυνατότητα διασφάλισης από την επικίνδυνη ραδιενέργια. Εν ολίγοις, η κατασκευή μιας σεληνιακής βάσης δεν θα χρειαστεί να ξεκινήσει από το μηδέν. Σχετικές τεχνικές γνώσεις και πείρα για το θέμα αυτό υπάρχουν ήδη στη Ρωσία και τις ΗΠΑ.
